Robert Jordan "tabutumun çivileri çakılana kadar yazacağım" demesinden de belli olduğu gibi yazmayı çok ama çok seven belki de kısa veya orta uzunlukta betimleyecebileceği bir olayı veya olayları 6 - 7 hatta 8 sayfada betimleyen betimleyebilen bir üstad. Özellikle yaptığı betimlemelerde kullandığı kedi benzetmeleri gerçekten çok hoş o
Karen Joy Fowler hakkında araştırma yaptığımda birçok başarılı kitaba sahip olduğunu gördüm fakat Türkiye’de sadece iki tanesi Türkçe çevirisi ile bulunmakta, bu iki kitaptan bir tanesi Hepimiz Tamamen Kendimizi Kaybettik.
Hepimiz Tamamen Kendimizi Kaybettik kitabı ülkemize Aylak Kitap tarafından getirilmiş ve Niran Elçi tarafından dilimize çevrilmiş, çok önemli bir bilgi değil ama buraya not etmiş olduk. Kitabın başlangıcı ve her bölümün başlangıcında Franz Kafka’nın eserlerinden paragraflar yer almakta. Kitabın sonunda “aha bu kitaptan ciddi şekilde parayı vuruyorum” diyen her yazarın yaptığı gibi bir teşekkür listesi bulunmakta. Teşekkür etmekte haklı yazar ablamız çünkü New York Times, Bookpage, The Guardian gibi medya organları tarafından yılın en iyi kitabı seçilmiş.
Hepimiz Tamamen Kendimizi Kaybettik aslında tamamen her yerde görebileceğimiz bir ailenin hikâyesini anlatıyor. “Eee bunlar gâvur değil mi?” dediğinizi duyar gibiyim. Tamam, abi bunlar yabancı aile tipleri ama hemen hemen aile yapıları bize yakın. Kitapta her türlü olay var bir sayfayı okurken tebessüm edebilirsiniz ama hemen sayfayı çevirdiğinizde başkahramanın babasına küfür edebilirsiniz. Bizim yerli diziler gibi aynı işte, bir sahnede “işte gerçek hayatta böyle aşklar yok” derken iki dakika sonra “geldi yine çirkef o… karı” dediğimiz gibi aynı…
