Bu kitapta Peirasmos dediğimiz sınavın olmasını ve Harper'ın bunlarla nasıl başa çıktığını gördük. O bunlarla uğraşırken David'in başka planları vardı tabi. Ve yaptı da. Bakalım serinin diğer ve son kitabında bizi neler bekliyor...
Bee "Ee peki şimdi ne yapacağız?" Diye sordu.
Parmaklarımı kapı koluna dolayarak Bee 'ye döndüm.
Kapının kapanmasına izin verip, "artık normale döndük."
"Bunu yapabilir miyiz?" Diye sordu. Merdivenlerden inip gözlerimi ana kapıya diktim.
'Güzel bir hayatın olsun, Başkan'
"Deneyeceğiz."
DİKKAT ÇOK SPOİLER OLABİLİR!
Çok güzeldi serinin son kitabını da bitirmiş oldum. Karakterlerin hepsini çok sevdim ya. Keşke daha erken karşılaşıp kavuşmuş olsalardı Harper ve David. Kitabın sonlarına doğru kavuştukları için tadı damağımda kaldı gibi oldu. Üstelik David'in tüm hafızası silinmiş vaziyetteydi. Ama olsun kavuştular ve tüm o kötü şeylerden kurtuldular bu da bir şeydir. Kitabı beğendim özellikle atışmaları çok beğendim.
Üç kadın ve hayatlarını etkileyen karakter Tom.
Anna, evli erkekle Tom ile beraber ve daha sonra onunla evleniyor.
Rachel, Tom'un ilk karısı. Alkol problemi yaşıyor. Ezik, kendine güveni olmayan, kendisini ifade etmekten aciz, içkiye sığınmış ve nedense beden olarakta hep pis ve bakımsız. Tren ile savah akşam yolculuğunda evleri ve oradakilerle bir bağ kuran birisi.
Megan evli ve komşuları Tom ile beraber. Hiç bir bağ kuramadım karateriyle.
Ve bir gün Meganın cesedi bulunuyor.
Katil kim????
Hepsi sorunlu insanlar.
Ne sevdim ne sevemedim. Bir şeyler hep eksikti. Gizem bence yoktu. Sonunda ters köşe yapılmak istenmiş ama olmamiş.
Üç kadından aynı tarihleri kendilerinden okuyoruz.
Serinin ilk kitabına göre daha sakin geçti gibi. Olaylar sonlara doğru hareketlendi. Yazım dili yormayacak şekildeydi. Bir çırpıda okunabilecek bir kitap. Okurken kafa dağıtmalık türden bir kitap. Eğlenceli bir kitap ama kendimi karakterlerin yerine koyunca da oldukça zor bir durumdalar.
HAYAT BİR PARAGRAF DEĞİLDİR!..
Öncelikle kitap ilk çıktığında New York Times Bestseller listesinde 6 hafta boyunca 1. Sırada kalmış. Gerçekten hakkını verdiğini düşünüyorum.
Kitabın ilk başı çok yavaş ve durağan geçse de daha sonra kendine çekmeyi başarıyor ve merak uyandırıyor. Kitabı elimden bırakmak istemedim bulduğum her dakika okudum çünkü olayların nasıl gittiğini öğrenmek istiyordum.
Kitap polisiye ve gerilim kitabı olarak geçiyor ama kitapta trendeki bir kızın gözlemleri sonucu olaylar çözülüyor.
(Spoiler olabilir!!)
Kitabın ana karakteri olan Rachel(Trendeki kız) yaşadığı şeyler yüzünden alkolik oluyor ve sarhoşken hiç bir şey hatırlamadığını zannediyor öyle düşünmesini sağlıyorlar. Yapmadığı şeyleri yapmış gibi anlatıyorlar. Rachel sarhoşken gördüklerini hatırlamadığını zannetse de düşününce ve kendini odaklayınca sarhoşken aslında o olayları yaşamadığını hatırlıyor olayların o şekilde olmadığını hatırlıyor.
Ve gerçekten kitabı bu kadar güzel bir sonuçla bitmesini düşünmemiştim. Gizemli olayları çözmeyi seven okumayı seven kişiler mutlaka okumalı. Gerilim kitaplarını çok okuyamam ilk başta türü gerilim olduğu için başlamakta zorlansam da başladıktan sonra hemen bitirmek için sabırsızlandım..
Kitapta altını çizdiğim ve en beğendiğim alıntı
“Bu duygudan vazgeçmek değil, ona tutunabilmek istiyordum.” Oldu.
Paula Hawkins Trendeki kız kitabında Rachel Anna Megan Tom ve Scott arasında geçen birtakım olayları akıcı bir şekilde okuyucuya aktarmaya çalışmıştır. Polisiye romanların en iyisi diyebilirim.