Düşününce aklıma çocukluğum gelir.Ne çok Sevmiştim
Küçük Prens 7'den 77'ye herkesin okuyabileceği değil, okuması gereken bir eser. Hatta 7 yaş altı çocuklara da anne-babaları tekrar tekrar okumalı.
Yazar kişisel gelişimcilerinin sayfalar dolusu yazıp okutmaya çalıştıklarını, incecik bir kitapla çok da beğeneceğiniz bir şekilde sunmuş.
Her ne kadar sonunda ders verilmiş gibi olsada, büyükanne yiyen kurdu, prenses zehirleyen cadıyı, çocuk pişiren yaşlı kadını dinlerken küçüklüğümüzde zihnimizde beliren görüntüleri düşünün. Bir de Küçük Prens'i okuyun, kesinlikle her türlü övgüyü hakettiğini göreceksiniz.
16 syf.
·
Not rated
İlkokul 3. sınıftayken öğretmenimiz kendi harçlıklarımızla bize kitap aldırmıştı. Herkes on kuruş otuz kuruş verip istediği kitabı alıyordu. Ben en sona kalmıştım parasızlığın gözü kör olsun:) uyuyan güzel külkedisi pamuk prenses bütün kitaplar bitmiş benim de şansıma kibritçi kız kalmıştı ve tabi ki ilk başta bu kitap geldi diye çok üzülmüştüm okumaya başladığımda da o kızın soğuk havada kibrit satarak para kazanmaya çalışması herkes yılbaşında eğlenirken onun uzaktan seyretmesi çok koymuştu şimdi hatırladıkça hala üzülüyorum. Büyük küçük herkesin okuması kendine bir pay çıkarması gerekiyor.
Yirmi beş kuruşunuz var mı? Hani şu sarı 25. likler den. Bir yüzün de ay yıldız ardında ise altında narin bir kurdele ile birbirine fiyonkla bağlanmış paranın yuvarlak köşeleri boyunca uzanan ve yukarıda kavuşan iki başak sapının ortalığında kocamanca 25 kuruş yazanlardan. Yok değil mi? Artık bende de yok.
Oysa Altmış yıl öncesi vardı. Nelerime dermen olmazdı ki o, Neler yapmazdık ki onunla. Langırt oynarsın, çekirdek alırsın, sakız, çukulata, daha neler neler..
Beyaz yakalarımızın süslediği Siyah podiyelerimizin cebinde yerini aldığın da kaybolmaması için ne tedbirler düşünülmüştür tarafımızdan. Planlar, günün hedefleri işte O, 25 liğe göre yapıldığı o yıllarda...
Bizlere; Pamuk Prenseslerle, Kurbağa Prensle, Çizmeli Kedilerle, Fareli Köyün Kavalcısı ile daha niceleriyle, tanıştıran dünyamıza sokan O, cürretkar, iş bilir, her derde deva, mutluluk habercisi sarı benizli metal idi.
Ne kadar çok şey borçluyuz ona Okumanın zevkini heyecanını o aşıladı bize.
İncecik kapağını içinde kara kalem resimlerle süslü saman kağıtlarda bulduk masallarımızı, onlar da saman yapraklardan doğdular dünyamıza, o, sayfalardan söylediler bize ninnilerini.
O, zamanlardan bu zamana kadar hep heyecan ve zevk vermiştir bana bu küçük dostlarımız.
Bu günde aynı heyecanı ve zevki duyarım. Geçmişte, kapatılıp da şimdi yeniden açılan mutluluk sayfasının verdiği haz ile. Torunuma okurken o, renkli dünyanın güzelliğini.
Büyük bir heyecan duymaktayım şimdi ....
Yarım dilli ile , yeni başlayan konuşma tarzı ile "DEDE OKU" emrini aldığım da...
Çocuktuk OKUDUK...
Baba olduk OKUDUK...
Dede olduk OKUYORUZ...
O K U Y A L I M.....
Kısaca özetlemek gerekirse yüz sayfalık bir pretty woman romanıydı.Sadece bir kaç yüz yıl öncesine ait hikaye olmasının dışında. Tabi ki Hoyt'un şahsına münhasır bir yazım tarzı var ve o sınırlı sayfa sayısına bir peri masalı sığdırmayı başarmış. Ama ne yazık ki benim beğeni kriterimi her bir köşesinden detay fışkıran, olayların ve karakterlerin milattan öncesinden itibaren ilgili olabilecek her bir unsuru didik didik anlatılan bir yazım üslubu oluşturduğu için başlaması ve bitmesi arasında sadece küçük bir esinti oluşturmaktan başka bir anı bırakmadı.
İlk sayfadan balıklama başlayan hikayede öylece de bitiverdi zaten. Romanın tanıtımında geçtiği gibi her şey 7 günde (hatta bu günlerin sadece kısıtlı akşam saatlerinde) olup bitti. Tekrar elime alıp okumayı düşünmeyeceğim bir romandı.
"Her kız hayatının bir döneminde kendini prenses zanneder.” – Lindy, Alex Finn’in Beastly adlı romanından Her küçük kız mı? Pek sayılmaz. Onların hikâyelerini bildiğinizi mi sanıyorsunuz? Grimm Kardeşleri okudunuz, Disney çizgi filmlerini izlediniz ve o erdemli prenseslerin sonsuza dek mutlu yaşamlarını seyrettiniz… Peki ama gerçek hayattaki prenseslerin yaşamları da böyle miydi? Elbette birçoğu zarif ve yüce gönüllü liderlerdi ama birçoğu da güç uğruna acımasızdı, ve hepsinin asil yaşamlarında saklamak istedikleri sırları vardı: cariyelikten sultanlığa yükselen, Hürrem Sultan; Nazi ajanı olan prenses, Stephanie von Hohenlohe; tacizci prenses, Catherine Radziwill; erkek gibi giyinen prenses, Christina; et maskesi takan prenses, Avusturyalı Elizabeth ve sırtında bağlı oğluyla isyana önderlik eden, Lakshmibai… Kötü Prensesler, tüm bu kadınların ve daha birçoğunun beklenmedik hikâyelerini gözler önüne seriyor.
