·
Not rated
Türk kadını tamamen bitmiş durumda. Poşet gibi olmuş kafaları, oradan oraya savruluyorlar. Ve ne yazık ki kendi akıllarını çok kerametli saydıkları için hiçbir şey de söylenemiyor. Öyle kabul ettik gidiyoruz.
"Türk kadını" öyle bir küme ki milyon liralık araba süren türbanlıda, festivalden festivale koşan da, üç saat instagram kaydıran da, bayan değil kadıncalar da... Hiçbir bilinçleri yok.
Bu tip şeyler duyunca çok sinirleniyorlar. Sanki ben yaptım. Siz yaptınız sayın bayanlar. Sen böyle aptal olmayı seçtin. Herkes nerede sen oraya koştun ve pucca okuyacak kadar bomboş oldun.
Türk erkeklerinin zaten allah belasını versin. Bunu da erkekler çok mu iyi sanki diyecekler için yazdım. Bu da temel akıl yürütmeleri. Kendilerini gün boyu fenerbahçe izleyen canlı ile kıyaslıyorlar. Ona yetiyor o canlıyı geride bırakmak. Büyük bir ciddiyetle nargile içerken selfie çeken o canlıyla kendini kıyaslıyor ve ağır çekince seviniyor.
Hanımlar, hepinize şifa diliyorum. Arada kapatın instagramı, Twitterı, kotonu zarayı. Her hafta birkaç kez kotonu kontrol edecek kadar aptal olma. Bunu yapma. Kendine borçlusun bunu. Tamam mı prenses?
Dört tanesi Romen Masalları başlığı altında olmak üzere toplam 21 tane masal var kitabın içerisinde. Serinin kendime en yakın bulduğum ve sevdiğim kitabı "Türk Masalları" oldu. Masalların hepsi de birbirinden samimi, güzel ve "bizden". Genel olarak İslamiyeti kabul ettikten sonraki Türklerin hayatına dair motifler içeriyor gibi geldi bana. Ama geleneksel Türk motifleri denen şeyi çok net bir şekilde görüyorsunuz. Her ne kadar hayat şeklimiz değişmiş olsa da yine de aşina olduğumuz bir yan var masallarda. Hiç sıkılmadan, büyük küçük herkesin okuyabileceği bir kitap. Ben "Gündemde çok bunalıyorum, bir masalın içine gireyim" diyerek başlamıştım okumaya. "Sonsuza kadar mutlu" bir son beklerken son masalda prens öldü, atı kaçtı, prenses arkada gözü yaşlı kaldı. Masalda bile mutlu sonu bulamamak açısından güzel bir ders de veriyor kitap bence. Diyor ki: "Sonsuza kadar mutlu olmak diye bir şey yoktur. Acı da hayatın içinde olması gereken normal bir durum. Ona da yer açın" :)
Yazarın Gizli Bahçe kitabına kısmen benziyor. Sara'nın güzel kalbi beni çok etkiledi. Betimlemeler, anlatış tarzı oldukça iyi. Her çocuk bu kitabı mutlaka okumalı.
Camdaki Kız
"Bizim toplumumuz, çok farklı sosyokültürel seviyelerdeki insanlardan oluşuyor ve biz hep birlikte yaşıyoruz. İşçisi köylüsü, zengini fakiri, okumuşu okumamışı... Aynı ülkenin birbirine hem çok benzeyen, hem de birbirinden çok farklı doğruları, farklı alışkanlıkları , farklı dünya görüşleri olan insanlar bunlar... Ve bu insanlar da bazen
56 syf.
10/10 puan verdi
Kardeşim için aldığım kitaplardan biriydi ve diğer hediye çocuk kitaplarında yaptığım gibi bunu da kendisine okutmadan önce kendim okuyup incelemek istedim.
Ben çok erken yaşta roman okumaya başlamıştım, ilk romanımı okuduğumda 2. sınıfa falan gidiyordum bu nedenle masallarla çok içli dışlı olmadım ve büyüyüp aslında masalların neler anlattığını kavradığımda küçük yaşta okumadığım için oldukça sevindim.
Bu kitapta masallardaki çıtı pıtı, hayattaki tek vasfı kendisini ayakkabısından tanıyan ya da uyurken görüp öpen bir prensle evlenmek olan prenseslerin aksine bütün spor dallarında oldukça başarılı olan ve kaçırılan prensini kurtaran bir prensesin hikayesi anlatılıyor. Ve bunu yaparken de kötü cadıları ve de ruhsuz, kaba devleri işin içine katmıyor ki bence bu oldukça önemli. Kesinlikle cinsiyet ayrımı gözetmeksizin bu kitap her çocuğa okutulmalı, üstelik yetişkinler de okumalı. Hepimizin Atletik Prenses'ten öğrenecekleri olduğunu düşünüyorum ve bu kitabın masal anlayışımızı değiştirmesini umuyorum.
Yüzüklerin Efendisi ve Harry Potter serilerine ilham olduğu söylenilen kitap sekiz adet öyküden oluşuyor. Sekiz adet öykünün hepsi de farklı farklı ejderhaların hikayesini anlatıyor. Genel olarak baktığımızda başarılı bir çocuk kitabı olarak görüyorum. Ejderha seven ve çocuk kalan yetişkinlerin de okumasında sakınca yok. Hitap ettiği kitle
