Yalnızız; bir arada yaşamasına rağmen kendi içinde 'yalnız' kalan, baskı altında ve dar bir alana hapsolmuş roman kahramanlarının hikayesini anlatır. Her bir roman karakterinin yalnızlığı kendine özgüdür. Meral gizlice görüştüğü Samim'in, abisi Ferhat'ın ve sonunun annesi gibi olmaması için uyaran babasının baskılarıyla oluşmuş bir çembere hapsolmuştur. Selmin nişanlısı Ferhat'tan ayrılmış olmasına rağmen annesi Mefharet'in şüpheleri ve baskıları altında sıkışıp kalmıştır. Mefharet ise Selmin hakkındaki şüphelerinden ve oğlu Aydın'ın hastalığından dolayı hayatı saniyelik mutluluklar dışında hep şüphe ve endişe ile doludur. Hayatı kendisine zindan etmekle birlikte çevresine de bunu yansıtmıştır. Samim yaşadığı olaylar karşısında çoğu zaman sakin kalır etrafındaki insanların ruhsal analizlerini yapar. Kendi yarattığı dünyada yani Simeranya, kendi hayatından bir kaçışıdır. Besim her şeyden mutlu olan bir karakterken ablası Mefharet'in evhamlarını sürekli idare etmeye çalıştığı bir hayata mahkumdur.
Her karakterin kendi içinde yaşadığı ruh çatışmaları beraberinde yalanı, endişeyi, korkuyu, mutsuzluğu, aldatmayı getirmiş ve herkes bir kaçış yolu aramıştır. Meral ve Selmin bunu Paris'te bir yaşam olarak arzulamış Samim ise kendisine bir ütopya inşaa etmiş ve bunu Simeranya olarak isimlendirmiş.
Peyami Safa'nın kaleminden çağımıza tutulan bir ayna olarak nitelendirilen bu kitap bir kez daha hatırlatıyor ki: Yalnızız.
