Bu kitap, bir roman değil, öfkeli bir kitapda değil, bir veda kitabı. Jose Saramago'nun gündeme ve dünya üzerindeki korkunç olaylara karşı ölmeden bir kaç yıl öncesinde bir blokta yazmış olduğu samimi yazıları. Biraz iç döküş belki de. Neler yok ki bu yazılarda; okuyucuyu Kafka'nın dünyasına ya da Şarlo'nun onulmaz hüznüne yaklaştırıyor. Bu son defterinde Afrika'da ölümün kara ama öldüren silahların beyaz olduğunu söylüyor. Militan ateistliğinden, büyük tektanrıcı dinlere bir üçüncü Tanrı icat etmelerini öneriyor. Guatemela'dan, İspanya iç savaşından faşist lider Franco'dan kulağımıza cümleler fısıldıyor. Berlusconi'yi yerden yere vururken, Obama'ya umut besliyor. Maria Magdalena'nın İsa'ya hitap ettiği mektupta en güzel aşk sözlerini yazıyor. Filistine ezilen halkı anlatırken, silah fabrikalarında çalışan işçilerden de bahsediyor. Bir çok konudaki eleştiri ve yazılarıyla Saramago'yu sevenlere hitap edecek bir kitap.
Arka kapak yazısı
﹋﹋﹋﹋﹋﹋﹋
Cadı ile cadı avcısı kutsal evlilik bağıyla birleştiklerinde hikâye tek bir şekilde bitebilir. Aşk ve Ateş Louise le Blanc bağlı olduğu cadılar meclisinden iki yıl önce kaçıp Cesarine şehrinin gölgelerine gizlenmişti. Cadıların avlanıp yakıldığı bu şehirde büyüsünü kullanmaya cesaret edemese de yetenekli bir hırsız
299 syf.
9/10 puan verdi
Sürgünlüğün Bin Yüzü
Her kuşak kendi sürgünlüğünün tarihini yazmıştır. Her dilin varoluşunda böylesi bir tarihin izleri kaçınılmaz biçimde yer etmiştir. İnsanlığın yeryüzündeki ütopyası silinmediği sürece, sürgünlüğün sarkacı da dinmeyecektir.
"Sürgün hakkında düşünmek tuhaf bir biçimde davetkâr hatta kışkırtıcı bir şeydir de, sürgünü yaşamak korkunçtur.
"Artık ruhlarında tahammül kuvveti tükenmiş ferdâ-yı garâmda ikisi de ayrı birer tarafta ölmemek için böyle severken, beraber, dudak dudağa ölmekten başka ne çare vardı?"
İlk okuduğum türk edebiyatı klasiği olarak çok beğendim. Tadı damağınızda kalan kısa ve zarif bir anlatımı vardı. Konusu iki kuzen olan Sermet ve Macit'in birbirlerine karşı hissettikleri duyguları farketmelerini ve aralarındaki karşı konulamaz aşkı ele almış. Çok tatlılardı. Bu güzel kitaba mutlaka bir şans vermelisiniz.
"O istiyordu ki kalbi de yarılsın da bütün yaraları, bütün aşkı meydana çıksın; acısınlar, ağlasınlar. Oh, ne kadar ağlamak istiyordu."
"Bazen mayıs gecelerinin lacivertliğinde, bütün yıldızların gülümseyen incilerine gözlerini dikip, dayanılmaz bir aşk isteğiyle, kalbine duygularını açtığı zamanlarda Sermet'i düşünmek isterdi "
" -Ne muhteşem bir gece!
-Sizin kadar suskun ve gamlı bir gece. Şairler gecenin sessizlik dolu ruhuna girmek istedikleri gibi ben de sizin kederli düşüncelerinizi anlamak istiyorum."
Kolera Günlerinde Aşk, bir sevgilinin, yeniyetmelik yıllarından başlayarak yaşlılığın alacakaranlığına değin yüreğinde mesken tutan onulmaz yara ile yarım yüzyıl süresince duyduğu hicranı ihtiva eden, aşkın, yabanıl-evcil, deli-akıllı, tensel ve romantik olmak üzere tüm biçimlerinin pastoral ve lirik bir esinti ile kaleme alınışının öyküsüdür.
Süregelen bu yarım yüzyıl içerisinde aşkın evrildiği her hâli gözlemleyecek, ahlakî açıdan nahoş birlikteliklere tanık olup muhtemel olarak tasvip etmeyecek, hangisinin 'doğru aşk' olduğuna dair kendinize sualler yönelterek, aşk mefhumu üzerinde derin sorgulamalara gark olaksınız. Bu sorgulamalarda büyük yazar 𝐌𝐚𝐫𝐪𝐮𝐞𝐳'in ikili ilişkiler ve evliliğe dair vurucu tespitleri size eşlik edecek, mantığı ile duyguları arasında tercih yapması icap eden bir kadının, mantığını yeğlemesi sonucu aşk üçgenine dönüşen hayatlarını ilk sayfasından son sayfasına değin büyük bir merakla okuyacaksınız.
19. yüzyılın 20. yüzyıla dönüştüğü bir zaman dilimini kapsayan bu yarım yüzyıllık aşkın arka planında ise, ülkeye hakim olan kolera salgınına karşı verilen mücadele, muasırlaşma gayreti içinde olan bir toplumun muhtelif yönleri ve kent soyluluğunun yersiz vaziyetine karşı ince bir istihza ile tenkit yatmaktadır.
Aşk ve evliliğe dair yeni bir tutum kazanımı sağlayan Kolera Günlerinde Aşk'ı muhakkak okumanızı tavsiye ediyor, keyifli okumalar diliyorum.
Sarsıcı bir aşk hikayesi, rastlantının karşı konulamaz gücü. İnsanın içinde yaşayıpta dışa vurmaya çalışırken yorgun düştüğü bütün kelimeler. Iyi ki okudum dediğim bir kitap. Okuduğum her kitap bana bir şey bıraktı. Kitaplardan bana kalanları her zaman kendi içimde kendi duygularım ile harmanlayarak benliğimi doyurmaya çalıştım. Bu kitapla birlikte benliğime attığım o duygu harmanına bir aroma katmamı sağladı orhan pamuk.
