Yazarın okuduğum ilk kitabı. Hikayesi, verdiği mesajlar, dili, oldukça güzeldi. Sevdim romanı.
Kitabın ana karakteri Minka abla, Romanya'da Tuna nehri kıyısında bir köyde yaşamaktadır. Köy halkının fazla geçim kaynakları olmadığı için oldukça yoksuldurlar. Minka ve Minkou birbirlerine aşıktır fakat Minka'nın babası kızını varlıklı bir adam olan Sima ile evlendirir. Minka bu varlıklı yaşamla yeni tanışmıştır ve zamanla pekçok şeyin farkına varmaya başlar. Bahar bayramında yapılan bir kutlama da Minkou'yu gören Minka, yaşadığı varlıklı hayatı elinin tersiyle iterek ilk aşkı Minkou ile kaçar...
Minka ; vicdanlı, merhametli, insanları seven, onlara yardım etmekten mutlu olan bir insandır. Sima ile evliykende yoksul insanlara yardım etmiştir hep. Minkou ile beraber yaşamaya başladıktan sonrada yine yoksullara, ihtiyacı olanlara yardım etmeye devam eder lakin artık Minkou buna kızmaya ve tepki vermeye başlar...
Varlığın, yokluğun, insanlar üzerindeki etkilerini, kazananın, kaybedenin değişkenliğini...
İyiliğin ve sevginin bazen kaybeder gibi görünse de her daim kazanan olduğunu anlatan güzel bir kitaptı.
Benden bu kadar. Sağlıcakla ve kitapla kalın.
Bir Hayatı Kaç Parçaya Bölebilirsiniz?
Minka abla, bir aileyi kızları üzerinden anlatıyor. Romanya'da geçtiğini belirtmese yazar mekansız bir roman olarak biz coğrafyayı Anadolu'ya da taşıyabilirdik zihnimizde.
Romanın mekanı oldukça ilginç, doğal bir afetin adeta kıyısına kurulmuş bir küçük kasabada geçiyor. Onlarca yıl içerisinde bu doğal afet tekrarlanıyor ve bütün yerleşim alanları, tarlalar, hayvanlar büyük zarar görüyor.
Biz orada zenginleri, fakirleri, fırsatçıları, iyileri, kötüleri gözlemliyoruz. Elbette bütün bunlar olup geçerken Minka ablanın hazin hikayesini de takip ediyoruz.
Akıcı, keyifli ve usta işi bir roman olduğunu söyleyerek okumanızı tavsiye ederim.
Mihail’den sonra okuduğum ikinci Panait Istrati kitabıydı. Kitabın başlarında çok sıkıldım, Mihail’de olan akıcılığı bu kitapta bulamadım. Ancak, ortalarına geldiğimde öykü beni içine çekmeye başladı. Başlarda yaşadığım pişmanlık, kitabın sonlarında iyi ki okumuşuma dönüştü.
Kısaca; iyilik, yoksulluk, yardımseverlik gibi temalar vardı kitapta. Zenginliğin ilk başta gelen çekiciliğinin, zamanla insanı felaketlere sürükleyen olaylara yol açtığı gibi çıkarımlar vardı kitapta. Ana karakterimiz Minka, manevi ve maddi mahvına yol açan tüm olaylar sonlandığında bunu şu şekilde ifade ediyor: “Zenginliği tatmış ve ona nelere mal olduğunu görmüştü.”
Kitaptan çıkarılabilecek bir diğer sonuç ise, kadere karşı çok fazla diretilmemesi gerektiği. Ana karakterimiz Minka bunun sonuçlarını acı bir şekilde tecrübe ediyor. Bazen ‘gelenin’, ‘vazgeçilenden’ daha iyi olabileceğini kabul etmek gerektiğini gözler önüne seriyor.
Bunlar dışında toplumsal yozlaşmaya dair de yazarın bazı dokundurmaları vardı; insanların ellerine geçeni savurganca tüketmeleri, zor günler için hazırlık yapmamaları gibi...
Okuması pek keyifli ve akıcı olmasa da ibretlik bir kitaptı.
İyi okumalar.
104 syf.
·
Not rated
Merhaba arkadaşlar ;
Ötüken Neşriyattan çıkan eski dost Panait İstrati'nin " Nerrantsula " adlı kitabını okudum.
Belki içinizden Nerrantsula ne biçim bir isim diye düşünenleriniz olabilir. 1927 yılında basıldığında yayıncı da aynısını demiş ve İstratinin hüzünlü şerhine rağmen " Hendek nakaratı " adıyla
Yazarın kalemi beni büyüledi adeta. Bu tarz kitapların içine çok giremediğim halde İstrati'ye çok ısındım. Son derece akıcı bir dili var. Eski basım kitaplar olduğu için siyah beyaz film tadında hissediyorsunuz.
Konusunu kısaca özetlersek;
Kitap, Tuna'nın azgın sularıyla kaderlerine razı Dere ağzı halkının yoksul hikayesi üzerine kurulu.
Yoksul, yardımsever Minka,fakir sevgilisi Minku, bu ilişkiye onay vermeyen baba, yaşlı ve zengin talip Sima.
Harika bir anlatım.
"detay"içerikli inceleme :))
MİNKA ABLA başlıklı bu sevgi duygularıyla yüklü romanı bitirmek ve olaylara rağmen dinginlik hissine kapılmak yazarın eşsiz kaleminden olsa gerek...
Istrati, ülkesi Romanya'daki "Tuna" nehriyle birlikte,ona sevgilisine koşan bir âşık gibi kavuşan Seret Deresini anlatıyor...Ve bu defa Seret Deresinin ağzında oturmakta olan insancıkları