Spoiler içerir!
Kitabın giriş bölümünde anlatıcı “O adamın üç fotoğrafını gördüm” diye başlıyor. Üç fotoğraf bu adamın hayatındaki üç dönemini anlatıyor. Birincisi çocukluk. İkincisi gençlik. Üçüncüsü ise yaşlılık dönemidir.
İlki çocukluk dönemi fotoğrafı “Aslında bu çocuğun sırıtan yüzüne baktıkça anlaşılmaz, rahatsız edici bir huzursuzluk büyüyordu içimde,
Kötülüğün giyotindi en son senin kafanı kesti...
Yüzünü şeytana satmış bir adamın çöküşü...
Güzelliği uğruna; doğanın gerektiğine başkaldıran bu başkaldırışın sebebini bir tabloya doğrusu tablonun yaratıcısını sebep olarak gören Dorian. Asıl kötülük sendin, içindekiydi, ruhundu, hissetmek istediğin o hazlardı; tablo sadece senin görmek istediğindi. Kötülüğün giyotindi en son senin kafanı kesti.
Güzellik uğruna nelerden vazgeçilir?
Kibir insanı nelere sürükler?
İnsan isterse farklı biri olabilir mi?
İçimizde ki iyi mi kötü mü? Bu arada
"Ruhumuz duyularımızla, duyularımız ruhumuzla şifa bulur." Diyen Lord Henry sen ise nasıl birisin iyi misin kötü müsün gerçek olduğun kadar sahtesin sen zor bir karektersin.Ama emin olduğum bir şey varsa senin gibi bir arkadaş istemem...
Dorian "Allah'ım yaptığım hatadan dolayı sahip olduğum günahımı bağışla" yerine "Allah'ım yaptığım hatadan dolayı beni hemen cezalandır" dediğinde ne kadar gerçektin, iyi biri olmayı gerçekten istendin mi yoksa bu da kendini tatmin eden bir süreç miydi?
Çok güzel bir kitaptı, uzun zamandır böyle hissederek okunamıştım.
İyi okumalar...
Türk Mitolojisi İçin Bir Adım
Yafes'in Oğulları, ilk kitabı Ufuk Tufan tarafından 2016 yılında yazılmış fantastik bir roman serisidir. Beslendiği kaynaklar büyük oranda İslamî kaynaklar, Orta Asya coğrafyası, Dede Korkut Hikayeleri ve Türk mitolojisidir. Yazar, kitabının yerli ve orijinal "Yüzüklerin Efendisi" niteliğinde olduğunu iddia eder ve dünya çapında
Gazzali çoğu kişi için İslam felsefesi ve biliminin duraklaması ve sonrada batıya karşı gerilemesinin başlangıç noktalarından biri olarak kabul edilir. Ki doğruluk payı vardır. Fakat bana göre bu İslam felsefesinin en büyük filozoflarından biri olduğu hatta belki de en büyüğü olduğu gerçeğini değiştirmiyor. O matematik, mantık, fizik hatta tıp bilimlerini reddetmemis. Karşı çıktığı nokta özellikle İbn-i Sina ve Farabinin başını çektiği felsefeye daha doğrusu Metafizige karşı çıkmıştır. İnsan aklının sonuç bağlayamayacagı konularda, fikir üretmeleri ve tez ortaya sürmeleri bana göre de mümkün değildir. Ayrıca determinizme yani sebep-sonuç iliskisine de karşı çıkmıştır. Ki bu konuda da haklıdır. Bu konulardaki supheciligi sonraları David Hume, Kant ve Analitik filozoflar tarafından da işlenmiş, determinizme ve metafizige büyük bir saldırı yapılmış ve günümüzde göreli de olsa bu konu bir sonuca bağlanmıştır. Açık fikirliliği ve süpheciligi güzel, metafizige karşı öne sürdüğü alternatif tartışılır tabi fakat zekası ve supheciligi takdir edilesidir.
Edip Cansever (1928–1986) İstanbul’da doğdu. İstanbul Erkek Lisesi’nden mezun olduktan sonra girdiği Yüksek Ticaret Okulu’ndaki öğrenimini yarıda bırakarak babasının Kapalıçarşı’daki dükkânında ticarete başladı ve 1976 yılına kadar antikacılık yaptı. Turgut Uyar ve Cemal Süreya ile birlikte “İkinci Yeni”nin öncü şairleri arasında anılan
Kitabın anlattıkları bir hikayeden daha hayatın içinden bize kesitler veriyor. Yüzük, narsil kılıçı vb. figürler insanın hayatında merkezinde olan bu güç, makam mevki ve hırsın insan üzerinde nasıl etki ettiğini gösteriyor. Yüzüğün aslında iştahlı isteklerimizin, sınırsız güçün narsil kılıçınında bunların tam zıttı olan sadelik ve kontrollü güçü simgelediğini düşünüyorum. Kitap’da ve filimde kimin galip geldiği zaten gözler önüne seriliyor :)
