328 syf.
·
Not rated
Tess tarzında iyi bir kitap.şaşırtıcı değil ama duygusal yönden kendine bağlıyor.kitapla kalın
Son sayfayı özellikle paylaşıyorum
Oliver Wendell Holmes Boston'dan Mart 1833'te ayldi ve sonra, tip alamindaki iki yilk calismalarını tamamlayacağı yer olan Fransa'ya gitti. Paris'teki meshur École de Médici-ne'da, genç Holmes sayida anatomik numune üzerinde çalıştı ve dünyanin bazi en iyi tıp bilgini ve bilim adamları esliginde arastirmalar yapti. Boston'a, cogu Amerikan çag. daslarndan cok daha başarılı bir hekim olarak geri döndü. 1843 vilinda, Boston Tibbi Gelisim Enstitüsüne "Logusa Atesinin Bulasicilgi" başlıklı bir yazı sundu. Bu yazi, Amerikan tibbina yapilmis en büyük katki olarak kabul edildi. Simdilerde cok asikâr görünen ama Holmes'un zamaninda radikal bir fikir olan, yeni bir uygulamayı ortaya koydu. Holmes'un devrim niteligindeki basit bir önerisiyle sayisiz hayat kurtarıldı ve felaketler önlendi: Bu, doktorların sadece ellerini yıkaması gerektigiydi.
Amerikan Rönesansı
Herman Melville, Amerikan yazarların 1830 ila 1865 yılları arasında (Amerikan İç Savaşı'nın sonuyla aynı zamana denk gelen) ortaya çıkan yazılarını kapsayan Amerikan Rönesansı olarak bilinen dönemin bir parçasıydı. Terim, eleştirmen F.O. Matthiessen (1902-50) tarafından 20. yüzyılda türetildi. Amerikan Rönesansı genellikle
·
Not rated
Cehennem Azabı Yeryüzüne İniyor
Bir dizi kan donduran cinayet on dokuzuncu yüzyılın Boston’ını kökünden sarsmaktadır. Üstelik bunlar sıradan cinayetler değildir. Her biri Dante’nin Cehennem’inden ilham alan, cehenneme yaraşır eylemlerdir. Bu tuhaf ve vahşi ölümlere sıradan bir dedektifin son vermesi ise mümkün olmayacaktır. Bu yüzden dönemin ünlü edebiyat adamlarının Amerika’daki ilk İlahi Komedya çevirisini yapmak için kurduğu Dante Kulübü devreye girmek zorunda kalır; bu isimler Henry Wadsworth Longfellow, Oliver Wendell Holmes, James Russell Lowell ve J. T. Fields’tır. Peki edebiyat düşkünü birkaç adamın gücü bu becerikli seri katili yenmeye yetecek midir? Korku içindeki şehirlerinin geleceği ve kendi hayatları bu sorunun cevabına bağlıdır.
*Matthew Pearl tarihî roman türünün yeni yıldızı… Şaşırtıcı, yaratıcı ve oldukça yetenekli bir yazar.*
- Dan Brown
Merhaba arkadaşlar. Önceki tarama sonrası açılmıyor denildi sürekli. Denedim açılmıyordu ve kitabı yeniden tarattım. Oldukça okunaklı olarak yeniden sundum. Sanırım böyle bir mağduriyete bir daha neden olmayacağım. Bunun için hepinize özürlerimi sunuyorum.
Kitabın 1830lardan kalma kısmı var, bilindik bir tabir kullanırsak ‘Havalı Kısım’ diye
Yazarın şuana kadar ki beğenmediğim tek kitabı olan Bone Garden (Kemik Bahçesi) 38 yaşındaki Julia Hamill'in eşinden boşanıp yeni bir müstakil eve taşınması ve arka bahçesinde 1800'lü yıllardan kalan bir ceset ile karşılaşması ile başlıyor. Ardından kitap bazı yerlerde 1800'lü yıllara ve günümüze kadar devamlı git gel yaparken 1800'lü yıllarda ki hikaye'ye Aurnia'dan zor şartlar altında Meggie adında bir bebek var oluyor. Aurnia'nin doğurduktan sonra ölmesinin ardından bebeği alan Rose Connolly ve bebeğin peşine birçok kişi düşer ve bebekle ilgilenen herkes bu arada ölüyordur ve bu ölümlere engel olmak isteyen Norris Marshall'da suçlu sayılır.
Bunun ardından Oliver Wendell Holmes, katletmelerin arkasındaki gerçeği ortaya çıkarmak için yarışır ve onlara yardım eder ve gerçeği çıkarıp katili ortaya çıkarırır.
Sevgili Alev'in paylaşımı sayesinde okumayı öne çektiğim Son Okur'un sonsözünde Ricardo Piglia, Oliver Wendell Holmes'ın
" Oturup bazen bir ağacın altına,
okurum ahenkli şarkılarımı.
Kimseye bir şey ifade etmese de,
mütevazı dizelerle sürer gider,
nadiren hatırlanan o ezginin
çoktan yitip gitmiş sesi."
dizelerini temel alan, Charles Ivens'ın The Last Reader şarkısından esinlenerek bir hikâye yazmak istediğini fakat ortaya hayali olaylardan ve özel okurlardan oluşan bu kitabın çıktığını belirtmiş.
Ricardo Piglia: "Bu kitap yorucu olmayı amaçlamadı.Okumakla ilgili tüm sahneleri yeniden kurmak yerine belleğimdeki bazı okuma biçimlerinin arasında keyfi bir yolculuk yaptım.Kendi okur yaşamıma bu kitapta yer verdim, bu nedenle muhtemelen yazdığım en kişisel ve mahrem kitaptır." (syf 212)
demiş ayrıca.️
Ricardo Piglia son okurun peşine düşüyor.Kimdir son okur? Kör olana kadar okumayı bırakmayan Borges, aralıksız okumak ve yazmaktan başka bir şey istemeyen Kafka, çatışma öncesi ağaca tüneyip okuyan Che Guevara, faşist bir hapishanede kapatıldığı hücresinde okuyan Gramsci ya da yazar sevgililerinin metinlerinin son okuru olan, metinleri tekrar yazan müstensih- kadınlar mıdır son okur?
Don Quijote'nin okumalarını ya da Robinson Crusoe' nun okumalarını ( İncil başta olmak üzere) nereye oturtmalı?
Gerçekten farklı bir kitaptı Son Okur.️
