Liseden tanışmış ve birbirinin duygularından habersiz iki aşık. Seneler sonra sorumluluklarında boğulmuş bir hokey kalecisi ve kalben yaralı bir asistan olarak yan yana geliyorlar.
.
İkili bakış açısıyla yazılmış, içerisinde müziğin, aşkın, tutkunun, şehvetin, destekliyiciliğin ve kendini buluşun olduğu bir sport romance; James ve Pippa,
“Belki on dakika daha yürüyüp birden durup bu şehir ne kokuyor, İstanbul ne kokuyordu, sevgilimin kokusu neydi, şimdi ne kokuyoruz diye içimden geçirdim. Üzülünce oluyor bunlar hep. Çaresiz hissedince…”
Halil Yörükoğlu ne yazsa okurum dediğim bir yazar. Keşke Yüzüme Baksanız favori kitabımdı ama #şuansaatkaç ‘ta favori kitaplarım arasına girdi.
Göç ve göçmenlik öyküleri okuyoruz kitapta. On dokuz öykünün temelinde gurbetin acı yüzünü görüyoruz. Umuda çıkılan yolculukta yaşama tutunma çabasına, yurtsuzluğun yaratmış olduğu o ağır çaresizliğine tanıklık ediyoruz öykülerde. Amerika hayalinin pek de umulduğu gibi olmadığını gurbette yaşayan insanların iç dünyasına şahit olunca anlıyoruz.
Kitapta en sevdiğim şeylerden biri birinci tekil şahıs diliyle yazılmış olması. Böylelikle sohbet edercesine bir anlatıma sahip öyküler.
Yazarın “İnsan nerelidir?” sorusunu düşündüğümde kendime verdiğim cevaplar beni şaşırtsa da bir nevi yüzleşme yaşamamı da sağladı. Belki karmaşık gelmiştir sözlerim bunun için kitabı okumanız gerek..
Ülke ve aile özlemi, çocukluk günleri, yaşama tutunma mücadelesi…
Doğduğun yer mi memleketindir yoksa doğduğun yer mi?
Yazarın kalemiyle tanışmayan çok şey kaçırıyor benden söylemesi..
10 DAKİKA & CHİARA GAMBERALE
Özel hayatında sorunlar yaşayan Chiara psikoloğunun tavsiyesiyle hergün 'on dakika' adlı bir oyun oynuyor. Gözlemlerini
ise günlüğüne yazıyor. İşte bu kitap da onun günlüğü. Peki ne bu 'on dakika' kuralı diye sorarsanız, 1 ay boyunca hergün
daha önceden hiç yapmadığı bir şeyi yapacak, on dakikadan az olmamak şartıyla. Fazla olabilir ancak az olamaz. Örnek
vereyim; bir gün keman çaldı, bir gün tanımadığı bir kızın mezuniyetine katıldı ve bir gün de porno izledi vs.
Kendine bile saçma gelen bu eylemleri yaparken aslında hayatın farkına vardığını ve 'yarın on dakikalık oyunumda ne
deneyeceğim' diye düşünmekten kafasındaki sorunlardan ve stresslerinden uzaklaştığını farketti.
Yorumuma gelirsek, bir solukta okunacak kafa dağıtıcı, kesinlikle eğitici ve öğretici bir roman. Yani hepsi bir arada.
Yazar kendi yada karakterler hakkında çok detaya girmemiş o yüzden gözümde pek canlandırma yapamadım. Tek rahatsız
olduğum konu buydu. Onun haricinde hayatımıza bir şeyler katabilecek bir kitap.
Monanın Gözleri Kitap Yorumu
Selamlar efeniiiim Fantastik evren, gizem gerilim, polisiye derken sanattan da uzaklaşmamak lazım diyorum ve bugün sizlere sanatla iç içe bir kitap ile geliyorum. O kadar güzel, o kadar anlamlı bir kitaptı ki.. Bayılmamak elde değil. Önce bir özetleyeyim;
Kitap özeti; Mona on yaşında bir kızdır. Bir gün görme yetisini kaybeder. Tam altmış üç dakika sonra görme yeteneği geri gelse de aile hemen Mona’yı hastaneye götürür. Yapılan tahlillerde bir şey çıkmayınca Mona’yı bir psikiyatriste götürmeye karar verirler. Dedesi Henry bu işi üstlenir. Çünkü Henry’nin planları başkadır. Küçük Mona’yı her hafta Louvre’den başlayıp büyük müzelere götürür ve birlikte oradaki tabloları incelerler. Henry’nin amacı torunu bir gün gerçekten göremese bile zihni hep berrak durmasını istemesidir.
Kitap yorumu: Yoruma nereden başlasam bilemiyorum. Şimdi burada Mona’nın hikayesi de güzeldi ama asıl amaç tabloların anlatmak istediğine yapılan vurguydu. 52 sanat eserini Henry öyle güzel anlattı ki.. Hem eserin nasıl oluştuğunu hem yazıldığı dönemi hem de sanatçının kendisine öyle güzel atıflar verdi ki kitap sonunda vay be dedim. Kitap şömizinde bahsedilen tabloların çoğu var. Ancak olmayanlara da kendim açıp baktım. Özellikle Çingene Kız tablosunu ele alış biçimine bayıldım. Kitapta Wİlliam Turner’dan Pablo Picasso’ya Frida Kahlo’dan Marina Abramovic’e kadar bir sürü sanatçı ve bir o kadar da eser var. Sanatla aşk yaşayacaksınız. Sanat severler adına mükemmel bir kitap.
#timaşyayınları #monanıngözleri #thomasschlesser #keşfet #keşfetteyiz #keşfetedüş #bookstagram
İlk kez bu kadar ince bir kitabı elimde oyaladım. Başka sebepler de dahil olmak üzere kitabın kendisi bu süreci uzattı malesef. Paulo'nın yazı diline, akıcılığına ve karakterlerin ruhlarını bize en iyi şekilde yansıtmasına bayılıyorum. Gerçekten bu konuda başarılı bir yazar. Kitap Maria'nın başka bir ülkedeki serüvenini anlatıyor. Ama tek bir yönüyle ele alınmış bu. Yaptığı meslek ve ona hissettirdikleri hem başından geçenlerle hem de günlükleriyle aktarılmış. Kitabı elimde fazla oyaladığımdan belki ama çok da hayran kalamadım. Hayran kaldığım tek şey yazarın muhteşem anlatımıdır. Okuma tercihini size bırakarak iyi okumalar dilerim: )
dah
Yıllardır Okunmamış Hasretlere...
İlkbahar yağmurları vuruyordu başımı yasladığım otobüsün camına. Yağmur damlası temas ettiği nokta üzerinden iz bırakıp süzülerek yok oluyordu. Üzerinden kar beyazını atan toprağı yemyeşil çayırlar süslüyordu. Murat Çobanoğlu'nun "dağlar yeşillenmiş, yayla zamanı" dediği gibiydi doğanın tasviri. Kulaklık takmış, otobüsün zor bela
