Yahya Kemal'i okuyan insan illaki bir şiirinde kendini, hayatını ve yaşanmışlıklarını buluyor.
"Süleymaniye'de Bayram Sabahı" şiirinde Süleymaniye Cami ile Bayram sabahı mekan ve zaman unsuru, Türklerin en çok olduğu ve toplandığı zaman ve mekan olarak kullanılmış. Bunun verdiği coşkuyla da savaş ve tarih sahnelerinde kelimelere getirelen eklerle bir sahne oluşturularak okuyucuya bir sahne sunulmuş. Şairin hepimizin bildiği ve sevdiği "Sessiz Gemi" şiirinden sonra en beğendiğim şiirlerinden biriydi bu şiir.
Bir diğer şiiri olan "Eski Musiki" ile kültürel hafızayı, unutulan -yada unutulmaya yüz tutmuş- sanatçıları (Itrî, Hâfız Post, Seyyid Nûh vb.) şiirinde işleyerek insanlara hatırlatmıştır.
Yahya Kemal çok yönlü bir şair olduğu için şiirlerinde kültürden tutunda milli birliğe ve ölüme kadar bir çok konu işlediğini göreceksiniz. Bu yüzden onun şiirleri bir çok kişiye hitap edecektir.
(Süleymaniye'de Bayram Sabahı şiiri, sayfa 3
Eski musiki şiiri, sayfa 22
Sessiz Gemi şiiri sayfa 51)
Kendi Gök Kubbemiz
Türk Edebiyatımızın en güzide şairlerinden bir tanesi olan Yahya Kemal'i ilk kez ortaokul yıllarımda tanıma fırsatım olmuştu. Türkçe öğretmenim sayesinde 'Sessiz Gemi' adlı şiiri ezberleme şansım olmuştu :) ve bu şiir beni oldukça etkilemişti;
Artık demir almak günü gelmişse zamandan
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil, ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli,
Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu!
Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler;
Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler.
Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden,
Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden.
Bunun yanında Yahya Kemal'i 'İstanbul Aşığı' ya da 'İstanbul Şairi' olarak tanımlamak yerinde olur diye düşünüyorum. 'Süleymaniye'de Bayram Sabahı' ve 'Akıncı' en bilinen şiirlerinden bazıları.. Bir şiir sever olarak tüm şiir severlere tavsiye edeceğim bir kitap.. :) Keyifli okumalar diliyorum.
102 syf.
·
Not rated
Yahya Kemal Beyatlı'nın bu kitabı üç bölümden oluşuyor;
1.Kendi Gök Kubbemiz
2.Yol Düşüncesi
3.Vuslat
Pek çok şiiri, şarkılara güfte olmuş. O yüzden daha önceden de duymuş olduğum pek çok ünlü şiiri var bu kitapta. Süleymaniye'de bir bayram sabahı, Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul, Akıncı, Mohaç Türküsü, Sessiz Gemi, Dönülmez akşamın ufkundayız, Körfezdeki dalgın suya bir bak, Endülüs'te raks gibi.
Ramazan Bayramı namazı yaklaşırken Süleymaniye'de Bayram sabahı şiiri aklıma geldi. Oğlumu Sultanbeyli Belediyesi etkinliğine götürdüm. Kütüphanede gözüme ilisti. Kayıt olup dün aldım bugün teslim ettim. Böyle güzel bir şahsiyeti tanımak çok güzel oldu. Yalnız benim okuduğum eski baskısı.
90 sayfa olanı yeni Asya basımı.
Dönen yok seferinden..
Şiiri anlamak şairi anlamaktan geçer ilkesiyle önce yazarımızı tanıyalım. Yahya Kemal, Üsküb'de doğmuştur. Asıl adı Ahmed Agah'dır. Babası, Üsküb
Belediye Reisi İbrahim Naci Bey'dir. Ailesinin daha eski ceddi, Sultan Üçüncü Mustafa devri sancak beylerinden Şehsüvar Paşa'dır. Şairin Beyatlı soy adı, bu Şehsüvar kelimesinden
Kendi Gök Kubbemiz
" Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça, gönül tahtıma keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer."
Evet, yanılmadınız, bu güzel dörtlük büyük şairimiz " Yahya Kemal Beyatlı" ya ait. Adını, "Süleymaniye'de Bayram Sabahı" şiirinin bir mısrasından (Kendi Gök Kubbemiz altında bu bayram saati) alan kitap Yahya Kemal'in ölümünden sonra talebesi ve yakın dostu Nihat Sami Banarlı'nın desteğiyle kurulan Yahya Kemal Enstitüsü' nce yayımlanmıştır.
Tam bir İstanbul aşığı olan Yahya Kemal şiirlerinde kelimelerle muhteşem bir ahenk oluşturmuş, var olan tüm duygu yoğunluğunu adeta mısralara dökmüş. Okuduğunuz her bir dize sizlere ayrı duygular tattırıyor. Anlatılanlar bizim hikayemiz, coğrafyadan vatana doğru uzanan tarihsel yolculuğumuzdur. Dolayısıyla da etkilenmemek mümkün değil.
Kışın şu kasvetli havasında elinize alıp okuyabileceğiniz bu güzel eseri tavsiye eder ve yazımı da şu dizelerle bitirmek isterim;
"Ölmek değildir ömrümüzün en feci işi.
Müşkül budur ki ölmeden evvel ölür kişi." (s.87)