·
Not rated
Sinekli bakkal Halide Edip Adıvar tarafından yazılan muhteşem, mükemmel ötesi bir Türk romanı. Modası geçmeyen her daim aynı tazelikte. Bu kitabı okumayanların çok şey kaçırdığını söyleyebilirim.
Kitabi severek okudum. Sonu ne olacak diye merak ettim. Elimden düşüremedim.Rabia'nin dedesini sevemedim. Ama yillar gecmesine ragmen ayni kafada olanlar var. Hala insanlara sadece cehennemi anlatanlar bitmedi. Hala fakirligi ve mutsuzlugu romantiklestirenler var.
Icinde yabanci kelimelerin olmasi okumayi zorlastirdi malesef.Neden tamamen turkce olarak ceviremiyorlar anlamiyorum?
#HalideEdibAdıvar ‘ın 1936 yılında Paris’te kaleme aldığı bir cinayet romanı #YolpalasCinayeti . Ancak polisiye seyretmiyor. Heyecanla suçlunun kim olduğunu öğrenmeye çalışmıyoruz. Suçluyu o suçu işlemeye iten nedeni irdeliyor yazar. Yoksulluktan gelme, sonradan görme olduğu ortada olan Sacide hanım, misafirlikte bir besleme kız görüyor ve
Mistik Rabia, geçmişinden kopmaksızın, onu geleceğe taşımaya kararlı bir osmanlı kızıdır. Osmanlı’nın zenginliklerini, cumhuriyete taşıyacaktır. bunu yapabilmek için, kibar, kültürlü, pozitif bilimleri ve kültür sanatı; diğer bir deyimle "batının iyi yönlerini" temsileden Peregrini ile yollarını, hayatını birleştirmek zorundadır.
Roman doğu ile batıyı, eskiyle yeniyi anlatır bize. Osmanlıda meşrutiyet yönetimine geçişin, Abdülhamitin baskıcı döneminin sancıları anlatır. Orta oyunlarda zenne rollerinde oynayan kız Tevfik ve meşhur hafız Rabia’nın hikayesidir aslında ama birbirinden farklı karakterlerle hayatın farklı yönlerini temsil eder.
Tevfik ve emine evlenirler .bir zaman sonra bosanirlar emine hoca olan babasinin yanina gider kizi rabiayida kendisiyle gotirur . Dedesi ona dini egitim verir kuran ogretir sesi guzel oldugundan camilerde dua okur selim pasanin karisi sesinden etkilenip kizi konaga goturur selim pasada ona musiki dersleri verir. Konakda piyano dersleri veren pelegriniyle birbirini severler pelegrini hristiyan oldugundan onun musluman olmasini ister pelegrini musluman olur osman adini alir ve evlenirler.
Uzun süre ara verdiğim incelemelere bu güzel roman ile ara veriyorum.
Osmanlı Devleti'nin Abdülhamit dönemini yansıtan, İstanbul'un toplumsal, kültürel inançlarını, ekonomik yaşamı, siyasi süreçleri gibi konuları işleyen bir roman kendisi.
Rabia, Peregrini ve Tevfik romanımızın ana karakterleridir.
Her ne kadar Tevfik' i eşine karşı olan davranışlarını beni karakterden uzaklaştırsa da kendi içinde çözümlenmesi gerek onlarca duyguyu barındıran incelenmesi gereken bir karakter olduğunu düşünüyorum.
Peregrini her ne kadar Rabiadan uzak durmaya çalışmışsa da başaramayan, devamında sevdiği kadın için dinini, yaşam tarzını, kendini değiştiren bir karakter. Peregrini bana göre birçok kadının hayali olan bir erkek. Sabrı, Raiba' ya olan ilgisi, çabalayışı... Romanın mutsuz sonla biteceğinden çok endişeliydim, özellikle Peregrini için. Neyse ki umduğum gibi olmadı.
Ve Rabia karakterinin yaşadığı dar taassup çevreden farklı kendini geliştirip eğittiği idealist, kararlı, mücadeleci bir kadın karakteri yönünü vurgulamış diğer yandan da gelenekten tamamamen kopamayan alışkanlıkları da sürdüren bir Rabia. Çok dişli ve kin duygusu çok çok güçlü bir karakterdi.
Ve uzun uzun anlamayacağım bir çok güzel karakter. İnsanı kendine bağlayan, merak uyandıran oldukça güzel bir eserdi. Dipnotların beni yorması hariç oldukça keyif aldığım bir roman oldu. Herkese tavsiye ediyorum.