Hiç var olmamış fakat varlıklarını sorguladığımız kuşlar ansiklopedisi…
Ece Temelkuran’dan okuduğum ilk kitabı ve hayal gücüne hayran kaldım. Kitapta var olmayan 35 kuş türünden bahsediliyor. Fakat bu kuşlar, kuş olarak gerçekte var olmasa da insan olarak hepimizin çevresinde var olan türlerden. Yazar sosyal hayatın içindeki insan modellerini ve birçok sorunu kuş suretlerine büründürüp yeniden şekillendirerek karşımıza çıkartmış. Olumsuzlukların yanında birçok olumlu, güzel özelliklerden ve karakterlerden de bahsetmiş. Sanki bu olmayan 35 kuş türü kitabı okuduğunuzda gerçekten var olma ihtimallerini sorgulatıyor insana…''Kuşlar belki de hep uzakta, sadece gözlerimizle sevebileceğimiz bir mesafede kalmalı. En azından biz de uçana, onlarla birlikte gökyüzünde yan yana uçmayı öğrenene kadar. O gün gelinceye kadar kuşları hep başımızı yukarı kaldırarak sevmeliyiz, göklere bakarak. Bizi sevgisiyle göklere baktıran başka ne var ki!''
Oldukça keyif verici ve bir çırpıda okunan bir kitap. Yazar ve çizer bir araya gelerek bize mükemmel bir yapıt ortaya koymuşlar…
Ece Temelkuran'ın "Düğümlere Üfleyen Kadınlar" kitabını okudum ve çok beğendiğimi söylemeliyim. Bu kitap, sadece bir hikaye anlatmanın ötesine geçerek, derin düşünceler ve çarpıcı gözlemler sunuyor. Temelkuran'ın kalemi, hem duygusal derinlik hem de çarpıcı bir toplumsal eleştiri sunuyor.
Kitap, kadınların yaşamlarını ve mücadelelerini merkeze alırken, geniş bir perspektiften insan doğasını ve toplumsal yapıları sorguluyor. Karakterlerin iç dünyalarına inanılmaz bir şekilde yaklaşan yazar, okuru hikayenin içine çekiyor ve düşündürüyor.
Ece Temelkuran'ın dilindeki incelik ve güçlü anlatımı, her sayfada etkileyici bir iz bırakıyor. Kitabı okurken zaman zaman içim burkuldu, zaman zaman düşündüm, ama en çok da etkilendim. "Düğümlere Üfleyen Kadınlar", sadece bir roman değil, aynı zamanda derinlikli bir düşünce provokasyonu ve toplumsal tespitler barındırıyor.
Kısacası, Ece Temelkuran'ın bu eserini büyük bir keyifle okudum ve herkese tavsiye ederim. Kitap, sadece güçlü bir hikaye değil, aynı zamanda insan doğasının ve toplumun karmaşıklığını anlamak için önemli bir fırsat sunuyor.
Uzun bir süre sonra okuduğum ilk dergiydi, okurken dergi okumayı özlediğimi fark ettim. Ece Temelkuran, Emrah Serbes, Ali Lidar, Murathan Mungan yazıları vardı. Özellikle Harry Potter bölümü ilgimi çekti ama pek farklı bir şey bulamadım. Sevin Okyay yazısında Harry Potter serisini nasıl çevirdiği ve seriyi ne kadar çok sevdiğini okumak güzeldi. Keyif alarak okuduğum kafa dağıtmalık bir dergiydi.
NE YAZSAK BİR EKSİK KALACAK
Sıradan, vurucu, akıcı, samimi, buz gibi, acı, gülünç, derin, sancılı, ağır, kuş gibi, tam bir kâbus, umut.... Aynı anda ne kadar çok şey var kitabın içinde.
Okurken su gibi akıyor zaman, birden fazla giriş kapısı var ama çıkışı bulamıyor içinde kayboluyorsun. Ucu açık soruların bıçak gibi kesen yanıtlarıyla kanıyor, dimdik ayağa kalkıyor gitmeye
Ece Temelkuran, okurken zamanın nasıl geçtiğini anlamadığım yazarlardan. Bir çok kitabını okudum. Hem bitsin hem de bitmesin dediklerimden. Kıyı kitabı bir şiir-metin kitabı. İçsel bir yolculuk anlatısı. Kıyıda durup içine baktıran...Arkana bakma, yorulursun diyen. Avuç içinde küçük bir şey olsa aşk...diyen. Okuyacak olanlara keyifli okumalar...Kitapla kalın...
Yer yer gülümsetti ama çok hüzünlendirdi, çok düşündürdü kitap ve iyi ki okundu. Kendi yakınlarımdan çokça dinlediğim, hakkında çok fazla şey okuduğum 80 darbesine toplumun iki farklı sınıfından iki çocuğun gözüyle bakmış yazar. Ortaya da okumaya doyamayacağınız bir kitap çıkmış. Başta kendi çocuklarım olmak üzere tüm yakın çevreme ısrarla okumalarını önereceğim bir kitap. Okurken ve okuduktan sonra zaman zaman kalplerinin sancıyacağını bile bile... Son olarak Ankara'ya sempati duymamı sağlaması da ayrı bir artı oldu benim için.
