Ah Oblomov... sen ne guzel bir kitaptın. Aşırı begendigim bu kitabi okumaya gercekten cok gec kalmışım. Harikaydi , zaten rus edebiyatini her zaman cok sevmisimdir. Kitab Oblomovun hayatıni anlatıyor ama bunu yaparken yan katakterleride detayli bir sekilde (bence )okuyucuyu hic sıkmayan bir akıcılıkla son derece iyi anlatıyor. Oblomov miskin ,tembel her zaman yorgun, uykucu ve kendi islerini bile yapamayacak kadar umursamaz biri. Kitap oblomovu anlattığı icin oyle buyuk maceralar bizi beklemiyor. Fakat gercekten harika bir dili var, 619 sayfa olmasina ragmen cok akıcı ilerliyor. Oblomovun yaşadıklarını, dusunduklerini, saflıği, aşkı, dostluğu o kadar guzrl işlemişki bayıldım.
Oblomov kendi halinde temvel bir insan fakat Alman dostu Ştols ve sevdiği kadın Olga onu icinde bulundugu bu miskin hayattan çıkarıp iyi bir yasam sürmesi icin elinden grleni yapıyorlar. Oblomov o kadar tembelki artik onun bu tembelliği bir insan davranışına dönüşmüş oblomovluk diye tabir edilmişti. Aslinda herkesin icinde bir oblomovluk vardı degil mi?
Oblomovun hayatı bu sekilde geçip gidiyor. Evleniyor hatta çocuğu bile oluyor. Fakat olaylar dümdüz ilerlemiyor. Beklenmedik sonuçlar var diyerek burada noktayı koymam gerekiyor. Zira fazla spoiler verdigim icin linç yiyebilirim
