Sorumluluklarımız bizi esir alırsa ne olur? Minnettarlık hissimiz gayretimizi bitirebilir mi? Vatan borcu mu yoksa yetişmesi gereken vazifeler mi önce gelir? Yufka yürekli olan neden kendine karşı acımasız olur(mu)? Vazife şuuru aklı melekeleri yitirmeye neden olur mu? Min-net-tar-lık insanı ne hallere düşürür?
Bir kitap incelemesi neden sadece sorular içerir? Şimdilik tek bir cevap ile yetineyim:
Sorgulatmayan bir kitap okumaya değmez!
Türkü yine o türkü sazlarda el değişti
Yumruk yine o yumruk bir varsa el değişti.
"Bir zamanlar millete hizmet etmiş olmak, bu hizmetten ayrıldıktan sonra hala kamu kaynaklarından istifade ederek yaşamaya kimsenin hakkı yoktur. Hizmet sırasında da kimse yakınları ve akrabalarını milletin imkanlarına tebelleş edemez."
Mustafa Kemal
Zweig okumayı çok seviyorum çünkü yaptığı psikolojik tahliller o kadar yerinde ki insanın içerisinde ki iç hesaplaşmalarını biz okurlara o kadar güzel aktarıyor ki zaten her kitabında bizi iki seçenek arasında bırakıyor bu kitabında ise özgürlük mü yoksa sorumluluklar mı diyoruz.
۰
Kısaca konusundan bahsetmek gerekirse; Savaş sırasında savaştan kaçıp İsviçre’ye sığınan Ferdinand ve eşini konu alıyor. Ferdinand konsolosluktan gelen celp kağıdıyla bunalıma girer. Vatan borcu ile özgürlük arasında sıkışan Ferdinand’ın kaygısını, kararsızlığını, çaresizliğini ve kendi içinde verdiği savaşı oluyoruz.
Hafif Spoilerli "Mecburiyet" Kitap İncelemesi!
Çevirmenimizin(kendisinin dilini çok beğendim) Önsözde belirttiği üzere; yazar eserine "Firari" ismini verecekken karar değiştirmesi/yolda dönüşmesiyle-hayatının en doğru kararı- eserimize gerçekten en iyi tarif edecek "Mecburiyet" ismini verme kararı alıyor.
Eserimizi okumadan önce bir temel gerektirmiyor tabii ki ama bana
"Devler ülkesinde devler savaşı"
"Ne alçak görünür şu fani hayat,
Baktıkça samimi uzletinize
Bir anda coşarak ağlarım; Heyhat...
Günahkar gözyaşım layık mı size? " (Enis Behiç)
Her yıl 18 Mart geldiğinde gözlerim dolarak bu destanı daha iyi öğrenmeye çalışırım, mutlaka konu ile ilgili bir kitap okuyarak bilgilerimi taze tutup kahraman şehitlerimizin anılarını
Her hikâyenin sonu mutlu bitmiyordu tabi. Mutsuz sonla biten hikayeler de çoktu. Onlardan biri de bu kitapta anlatılıyor. Aşkı her yürek kaldıramıyor demek istiyorum ben yoruma girmeden önce. Verilen her söz tutulmuyor, bırakmam denen o el yeri geliyor bahane edilecek bir sebeple ardına bakmadan gidiliyor. Herkes Unut Dedi de kırık bir aşk hikayesi aslında. Bu sefer aşktan müzdarip üzülen ve kalbi kırılan karakterimiz Gökhan. Yolunda giden hayatında birden bire karşısına çıkan güzele kaptırmış kalbini. Dilay, ilk görüşte ısınmışlar birbirlerine sevdik demişler. Gökhan'ın vatan borcu ödeme zamanı gelince Dilay da duygular birbirine girmiş süresi uzayınca da ben yokum demiş. Ee dedim ben de Gökhan olarak, yahu başta sözümüz sözdü tuttun elimi niye bırakıyorsun... Dedim ya her yürek taşıyamıyor sevda yükünü!
Geçmişte kalması gereken bir sırrın gün yüzüne çıkarak ne denli hayatları değiştirdiğini okuyoruz kitapta. Dilay hayatını sonsuza kadar değiştirecek gerçekle nasıl yüzleşecek?
Peki zaman aldıklarını geri verebilecek mi?
Kitabı sevdim ben, güzel gayet, akıcı anlatımı sizi alıp götürüyor. Bir de kitap konusunun gerçek bir hikaye dayanıyor olması daha bir etkiliyor okuyanı. Karakterlere gelecek olursam, Gökhan'ı sevdim ama Dilay sevgimi hak edecek biri değil. Gökhan sevmiş de nolmuş, ben de sevmeyivereyim... Duygular güzel verilmişti okurken okuyan kişiye kolaylıkla geçiyor.
Yazarımızın kalemi daim yolu açık olsun. Türü sevene tavsiyemdir.
Ayrılıklar da sevdaya dahildir derler ya, belki de o doğrudur. Kalıcı sevgilerin her birimizi bulması dileğiyle.
