* En sevdiğim, fikirleriyle ve dünya görüşü ile kendime en yakın hissettiğim Voltaire'in okuduğum 4.kitabı hakkındaki incelemelerimi sizlerle paylaşacağım.
* Kitabın ana teması dini bağnazlık, batıl inançlar ve "herkes benim gibi inanmak zorunda" fikrinin getirdiği kötülüklerin son bulması üzerine kurulmuş. Öncelikle binlerce insanın katledilmesi ve işkence görmesi ile sonuçlanan Hristiyan mezhepleri savaşlarının artık bitmesi gerektiği ve bu mezheplerin birbirlerine hoşgörülü olmaları gerektiğini savunarak, konuyu evrensel barışa ve tüm dinlerin birbirine hoşgörülü olmasına kadar getirmiş. Her ne kadar (doğal olarak) Hristiyanlık açısından konuyu anlatmaya çalışmış olsa da, ne yazık ki benzer hoşgörüsüzlükler halen daha diğer dinler içerisinde de devam etmekte. Bu açıdan baktığımızda kitabın yazılmasından 300 sene geçmesine rağmen güncelliğinin halen koruyor olması düşündürücü..
* Protestan bir ailenin bir oğlunun intihar etmesi sebebiyle Katolikler tarafından yargılanıp (oğul güya Katolik mezhebine geçeceği için ailesi onu katletmiş denilerek) kanıtsız olmalarına rağmen babayı işkenceyle ölüme ve diğerlerinin hapse mahkum edilmesi ile başlayan kitap, yine bu yargılama sürecinin seneler sonra yeniden ele alınmasıyla ve harika bir şekilde sona eriyor. Onlarca altı çizilesi bölümlerden oluşan bu kitabı herkesin okumasını çok isterdim.
Seneca hariç- düşüncelerimi toparlamakta biraz zorlanıyorum açıkçası. Fakat böyle bir kitap ve böyle değerli bir çeviri bir incelemeyi hak ediyor bence, o yüzden bir not düşmeliyim buraya~
Öncelikle kitabın da adı olan "aptallık duvarı" ifadesini çok beğendim
