Küçük yaşta öksüz kalan Jane Eyre, kendisini hiç sevmeyen adeta ondan nefret eden yengesi ile zorlu bir hayat sürmektedir. Yengesi, Jane ile yaşamaya daha fazla katlanamayınca onu katı kurallı bir yatılı okula gönderir. Jane buradaki 10 yıl eğitiminin ardından mürebbiye olarak mezun olur ve Rochester malikânesinde mürebbiye olarak işe başlar. Evin
'DEVLET' BÜYÜKTÜR
“İnsanlar kötülüğe akın akın gider,
Kolay ulaşır ona.
Yolu düz, yeri yakındır kötülüğün.
İyiliğin önüneyse, alın teri koymuş Tanrılar.”
Kitap incelemesine başlamadan evvel, kitabın çevirisinden ve çevirmenlerinden bahsetmek gerekiyor. Çeviri iyi olmuş deyip, bir cümleyle geçmek haksızlık olurdu. Kitabı okumaya başlamadan önce, mutlaka önsözü
Yazar olmak, biraz da kelimelerle dans etmekse..Herkesin, her şeyi mutlu olma aracı olarak gördüğü, ama çoğu zaman ne istediğini bilmediğinden, mutlu olmayı da beceremediği bir dünyanın yolcularıyken biz.. Çağa uymak için eğilip bükülürken çoğumuz, zorlu bir koşuda nefes nefese kalmışken, kimi pahalı bir evin tapusunu, kimi son model arabasının
#yılanıöldürseler
Evli iken başka bir adamı sevmek, gizli gizli buluşmak ha! Annenin sevgilisi, babanı öldürmüş diyorlar senin annen bir katil.
Dur, dur Hasan! Hiçbir şey görüldüğü gibi değil. Annen hep Abbas'ı sevmiş. Baban, anneni zorla adamlar tutup kaçırmış. Sırf seni zorla kaçırdı diye bile bir insanı sevemezsin zorla güzellik olmaz. Sevda
Maupassant okumaya,Faruk Duman okuduktan sonra karar verdim çünkü kitabında bolca Horla öyküsünün ismi geçmekteydi.Benim gibi gerilim türü seven bir insanın şimdiye kadar okumamış olması da benim adıma büyük bir ayıp gerçekten.Edgar Allen Poe da aklıma geldi ama mesela onu sevemedim bir türlü ben.Ama Maupassant sadece korku yazmıyor ki,günlük
Günaydın arkadaşlar. Göz, Stephen King’in ilk kitabıymış. Öğrenince çok şaşırdım. O kadar çok yazıyor ki sanki bir başı ve sonu yokmuş gibi geliyordu bana. Bir ilk kitabının olduğunu tahmin edememiştim.
Carrie White’nin oldukça zor olan yaşamı, barındırılan psikolojik zorluklarla harmanlanmış. İlk eserine göre de yoğun bir biçimde işlemiş bu duyguyu. Genelde ilk kitaplar zayıf kalır ama Stephen, bu yükün altından kalkmayı da iyi başarmış kanımca.
Dini saplantılar ve zorbalıklar... Çocuğun var, ufak yaşta zorla kapanacaksın diye baskı yapıyorsun. O çocuk büyüyünce ne olur? Kendisine zorla yaptırılanı büyüdükçe kabul etmek istemez ve olur olmadık sözlerle gururunu incitirsin. Zaten bu gibi durumlar daha evvel yaşanmış ki “Zorla Güzellik Olmaz” demiş büyüklerimiz. Bir bildikleri varmış. Burada da benzer şekilde psikolojik baskının adeta zirve yaptığı bir eser görüyoruz.
Geçenlerde de bu konuya değinmiş. ADALET. Bu sefer de kendi adaletini yine kendi sağladı Carrie. Bana sorarsanız çok haklı çünkü ben adaletin çok iyi dağıtıldığını düşünenlerden değilim. Ama bunun için de aferin Carrie, 400 kişiyi öldürdün bi 400 daha olaydı onları da öldüreydin demeyeceğiz tabi ki. Bu da denmez. İnsan hayatına kasıt çok farklı bir olay.
Şu dolaba kapatılma olayına da açıkçası lanet ettim. Gözümde çok farklı bir anıyı canlandırdı ve o kısım cidden okurken bile suratımı ekşitmeme sebep oldu. Aslında kitap da zaten bu kadar diyebilir miyiz? Diyemeyiz. İçi daha büyük. Ve o büyük macera sizleri de bekliyor. Keyifli okumalar dilerim..
