Necip Fazıl Kısakürek'in yüreğinden kalemine aşk ile dökülmüş olan bu başyapıt kesinlikle okunmaya değer.
Üstad başlangıç kısmında bunun bir ilim kitabı olmadığını sanat eseri olduğunu belirtsede tarihin o mukaddes zamanlarını çok güzel ve kronolojik bir şekilde anlatmıştır.
Sayfaları çevirdikçe kendinizi asr-ı saadette buluyor ve o çölün sıcaklığını dahi hissediyor ve veda haccı kısmında göz yaşlarınızın sayfayı ıslattıgına şahit oluyorsunuz. Naçizane yorumum okuyun ve okutturun. Son olarak gene kitaptan bir söz ile bitirmek istiyorum.
Ey ufuk; insanoğlunun ufku!..
Sen de bizim gibi insansın! Sen bir derece daha fazlası olmayan bir insansın da, biz senden eksik olduğumuz kadar insanlığa uzak insanlarız.
Öyleyse hangi manasiyle olursa olsun, seni tekrarlamak, aldığımız nefesleri tekrarlamaktan bin kat daha aziz... Zaten sensiz ve senden habersiz alınan nefes, varlığın değil, yokluğun soluğu..
Essalâtu vesselâmu aleyke Yâ RasulAllâh.
