Hola.
Hiç bilmediğim, üzerine düşünmediğim, görmezden geldiğim hayatlara misafir etti beni Camila. Oysa daha lise zamanlarımda görmüştüm onları, yanlarından geçmiştim, günaydınlaşmıştım,e gülümsemişlerdi bana. Ama unutuyor insan, görmezden gelmek kolay geliyor çoğu zaman. Seçimlerimiz, yönelimlerimiz, dürtülerimiz bizi biz mi yapar yoksa öteki mi yapar sorusuna cevap aradım kitap boyunca. Biz kimdik, öteki nasıl olunurdu, kime göre neye göre ötekiydik?
Çok cesur, çok içten, çok sade ama aynı zamanda masalsı bir dili vardı Camila'nın. Kurt kadınlar, kuş kadınlar, hayatlarını feda edenler, edemeyenler, her şeye rağmen pembe olan pembe kalan evler ve her hikayenin gizli kahramanları anne ile babalar...
Çok severek okudum ben, tavsiyemdir.
Kitapla kalın.
