Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
İvan İlyiç hukuk öğrenimi aldığı sıralarda artık daha üst tabakadan insanlarla dost olmaya, onlarla zaman geçirmeye başlar. Bir an durup kendini sorgulasa da çevresindeki herkesin böyle olduğunu görünce bir sorun olmadığı kanısına varır. Eğlenceden anlayan kibar bir beyefendidir baş karakterimiz. Eşiyle de yine bir eğlencede dans ederken tanışırlar. Başlarda evliliklerinde her şey iyi gidiyorduysa da kızlarının doğmasıyla eşi huysuz ve mutsuz bir kadına dönüşür. Bu durum karşısında İvan İlyiç eşinden çok işiyle ilgilenmeye başlar, neredeyse tüm hayatı işi olmuştur. Almak istediği bir işi kaybetmesiyle eşi ve çocuğuyla karısının dayısının evine taşınırlar. Karakterin hayatında artık borçlar, dırdır ve işkolikliği vardır. Hepsinin büyük bir problem olduğunu bilir ancak aksiyon almaz karakterimiz..
Tolstoy'un ölüm ve insan ilişkisini anlatan bu eseri konu olarak insanın "olması gerektiği gibi yaşaması" ve "olmasını istediği gibi yaşaması" arasındaki gel-gitleri ele almaktadır. Ömrü boyunca kariyer peşinde koşan -başkalarına göre- "olması gerektiği gibi" bir hayat yaşayan İvan İlyiç'in yine (başkalarına göre) olması gerektiği gibi(!) evini dizayn ederken yaptığı küçücük bir hatanın zamanla ilerleyip büyük bir soruna dönüşerek onu ölüm döşeğine düşürdüğünde yaptığı hatanın farkına varmasını ama artık geri dönüşü olmayan bi yola girmesini, yaşamla ölüm arasında verdiği o amansız mücadeleyi anlatıyor.
Gayet sade ve akıcı bir anlatıma sahip olduğu için kitaba başlamanız ve bitirmeniz arasında çok fazla zaman farkı olacağını sanmıyorum. Ayırca kitabı bitirdikten sonra insan elinde olmasa da "Acaba aynı hatayı ben de yapıyor muyum?" ya da "Ben bu hatayı yapmamalıyım" diye düşünmeden edemiyor.
*Spoiler*
Arkaplanda karışık şarkılar çaldı ama özellikle kitabın sonlarına doğru İvan İlyiç’in hayatını nasıl yaşadığı ile ilgili düşünceleri sonrasında dinlediğim şarkılardan bir tanesi aklıma takıldı. "I'm a Loser. I'm a Lover. A Lover with a dollar sign is a LO$ER."
İvan İlyiç hayatını elit birisi olarak yaşadı/yaşamak istedi,
Bir insanın ölümünden önce duyabileceği ruhsal ve fiziki acının harmanlaşmış halini iliklerimize kadar hissettiren bir kitap. Her şey İvan Ilyıç'ın karnını bir pencere pervazına çarpmasıyla başlıyor ve devam ediyor. Karakterin biyografisi niteliğinde olan bu romanın betimlemeleri de gayet yerinde. Ölüm gerçeği ile insanın yüzleşmek zorunda kalması, yaşamın tüm gerçekliğini yitirmesine sebep oluyor.. Ölüm, karanlık değil ölüm doğru yaşanmış bir hayat için sonsuz bir ışık. Tavsiye ederim..
Bazen incelemeleri okurken okuduğumuz kitap aynı kitap mı diye tekrar bakıyorum.
Bu kitapta o kitaplardan :)) bana göre fazlaca abartılmış.
Kaçırdığım bir yer olduğunu düşünmüyorum ama herkes aynı hislerle okusaydı zaten okumak bu kadar değerli olmazdı.
Kitap İvan İlyiç'in ölüm haberi ile başlıyor. Sonra hayatını anlatıyor. Yaşamı, başarısı,
İvan İlyiç’in Ölümü
Lev Nikolayeviç Tolstoy (1828-1910): Anna Karenina, Savaş ve Barış, Diriliş, Kreutzer Sonat’ın büyük yazarı, yaşamının son otuz yılında kendini insan, aile, din, devlet, toplum, özgürlük, boyun eğme, başkaldırma, sanat ve estetik konularında kuramsal çalışmalara da verdi. Bu dönemde yazdığı roman ve öykülerinde yıllarca üzerinde düşündüğü insanlık sorunlarını edebi bir kurguyla ele aldı. 1886 yılında yayınlanan İvan İlyiç’in Ölümü sade, süssüz anlatımıyla Rus gerçekçi edebiyatında eşsiz bir yere sahiptir. Daima gerektiği gibi yaşamaya özen göstermiş bir insanın ölümle yüzleşmesini konu edinen eser, Tolstoy’un yaşamının son döneminde ortaya koyduğu yeni ahlak anlayışının da ilk örneklerinden biridir. İvan İlyiç’in Ölümü Tolstoy’un bir mektubunda belirttiği gibi sıradan bir adamın, sıradan ölümünün kendi gözünden tasviridir.
Mazlum Beyhan (1948): Dostoyevski’den Suç ve Ceza ve Budala, Tolstoy’dan Sanat Nedir?, Çocukluk, İlkgençlik, Gençlik, Gogol’den Bir Delinin Anı Defteri, Burun, Palto Mazlum Beyhan’ın çevirdiği başyapıtlar arasında yer alır. Ayrıca Çernişevski, Byelinski, Kropotkin ve Şçedrin’den Türkçeye kazandırdığı eserlerle hiç tartışmasız son 35 yılın en önemli Rus Edebiyatı çevirmenlerinden biridir.
"Tolstoy muhteşem bir yazar. Hiçbir zaman anlayışsız değil, aptal değil, yorulmak nedir bilmiyor, bilgiçlik taslamıyor, teatralliğe düşmüyor. Diğerlerinden çok daha üstün."
-JAMES JOYCE-