Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Az kelimlerle ve az sayfa sayısıyla acıyı bu kadar net ve hissedilebilir anlatmak. Bu kitap Cengiz Aymatov'dan okuduğum ilk kitap.
Kitap ikinci dünya savaşında yaşanan kanlı bir savaşı anlatmıyor gidenleri, çarpışanları değil geride kalanların asıl acıyı, yokluğu ve direnişi gösteren halkı; kadınları anlatıyor. Tolganay ile toprak ana arasında geçen bi diyolağa şahit oluyoruz. Kitabın başlarında çok mutlu bir aile tablosunun savaşın gölgesinde yitip gitmesini kaybolan hayatları ve hayalleri duyuyoruz. Kitaptan Malseybek son mektubunda:" Benim idealim savaş kahramanı olmak değildi, ben daha mütevazı bir amaç seçmiştim: Bir öğretmen olmak istiyordum. Candan istediğim şey öğretmen olmaktı. Ama beyaz tebeşir ve cetvel yerine , elime asker tüfeği almak zorunda kaldım." diyerek hayallerinin nelere evrildiğini çok etkileyici bir şekilde anlatıyor.
Kısa bir kitap olduğu için yazdığımız her cümle spoiler olabileceğinden çok uzatmayacağım. Fakat etkisi uzun sürecek çok iyi anlatımlı bir eser.
Aşkı ve mutluluğu anlatan bir resim çizilebilir mi? Ve çizilen bu resim bir günaha tanıklık anlamı taşıyorsa, ressam bu tanıklığı nasıl göze alır?
Kısa ve etkili bir anlatımla Kırgız köylerinde yaşanan tuhaf bir yasak aşk hikayesi Cemile.
Ben aşka inanmam, sadakatten yanayım ama yine de farklı bir tecrübeyi tattırmış oldu bu kısa hikaye. Hoşuma giden yanı ise kadın ruhunun ne kadar hassas bir terazide dengelendiğini ve bazı ataerkil geleneklerin bu hassas dengelenmeyi nasıl bozduğuna güzel bir örnek verilmiş olması.
Benim düşüncem: Kadın ruhu sadece sevgi ve ilgiden beslenir, ruh maddiyata tenezzül etmez! Maddi şeylere tenezzül eden kadınların ruhu ölmüştür.
" Git yoluna nine ! Benim işim hemen bitmez , boşuna bekleme .
- Ben nine falan değilim .
- Nesin ya ?
- Genç bir kızım .
- Genç bir kız mı ? Güzel misin bari ?
Böyle basladı İlyas ve Asel'in aşkı . Türk sinemasını da severek izlediğim çok duygusal bir eser . Ama gel gelelim ki bizim ilyas ve Asel'in aşkı her güzel giden şey gibi bir gün bitti . Bu aşkı bitiren neydi ? Haydi okuyun da ögrenin bakalım .
Hoşcakal selvi boylum al yazmalım , hoşçakal...
Sultanmurat
(spoiler)
Kırgızistan'ın bir köyünde yaşayan Sultanmurat'ın gözünden okuduğumuz eserde ll Dünya Savaşı ile birlikte erkekler cepheye gönderilmiş, birkaç istisna dışında, köyde sadece kadınlar ve çocuklar kalmıştır.
Savaşın oluşturduğu acıların cephenin ardındakilire etkisini, ölümle gelen çaresizliği hissediyoruz.
"...Acı gerçeği bu büyük kaybı kabül ediş sessizliğiydi bu. Yakarmak ağlamak bir reddediş, bir başkaldırmadır. Ama ellerinden birşey gelmediğini gidenin geri gelemeyeceğini anlayıp susmak daha korkunçtur. Bu suskunlukta en karanlık düşünceler gelir insanın aklına."
Tabii eser tamamen kasvetli bir atmosferden oluşmuyor sevdayı, dostluğu, kardeşliği de işliyor.
Yazar romanın sonunda oluşacak kurguyu ve yorumu okurun kendisinin tahayyül etmesini istiyor diyebiliriz.
Bunun dışında Aytmatov'a başlamak için tercih edilebilecek bir eser olmadığını düşünüyorum. Etkili bir eser ama Aytmatov'un kaleminden çok daha iyilerinin çıktığını biliyoruz .İyi okumalar
80 syf.
9/10 puan verdi
"Dünyanın en güzel aşk hikayesi."
-louis aragon
Bize hikayeyi anlatan Seyit köyün sevilen sayılan ve varlıklı bir ailesinin çocuğu. İki abisi savaşa asker olarak gidiverince evin ağır işleri ona kalıyor fakat sanatçı ruhunu hemen fark ettirecek şekilde bundan hiç gocunmadan her zorluğu aşmasını biliyor ve sadece ufak bir minnet dolu
Kırgızistan'ın uzak bir köyünde geçen ve bir köy öğretmenin fedakârlık dolu hikâyesini anlatan etkileyici bir eser. Roman, Aytmatov'un usta kaleminden çıkan sade ve yalın diliyle, köy yaşamının zorluklarını, eğitim sisteminin eksikliklerini ve bir öğretmenin toplumdaki rolünü gözler önüne seriyor.
Romanın ana karakteri olan Düşyen, genç ve idealist bir öğretmendir. Görev yeri olarak Kırgızistan'ın dağlık ve ulaşımı zor bir köyüne atanan Düşyen, buradaki çocuklara eğitim vermenin zorluklarıyla karşı karşıya gelir. Köyde okul binası yoktur, çocuklar eğitim için uygun koşullarda değildir ve aileler de eğitime yeterince önem vermemektedir (20 yıl önceki kendi hikâyeme benziyor).
Kitapta beğendiğim yönler: Aytmatov'un sade ve yalın dili, Düşyen'in güçlü ve ilham verici karakteri, eğitimin insanları nasıl değiştirebileceğine dair gerçekçi tasvir, romanın duygusal ve dokunaklı atmosferi, köy yaşamının güzel ve samimi tasviri
Kitapta eksik bulduğum yönler: Roman bazı yerlerde biraz yavaş ilerliyor, okuyucuyu sıkabilir.
Bazı karakterler yeterince derinleştirilmemiş.
Romanın sonu biraz ani ve havada kalmış gibi hissettirebilir.
İlk Öğretmenim'i okumanızı tavsiye ederim. Özellikle eğitimciler ve eğitimin önemine inananlar için bu kısa roman son derece ilham verici bir eser olacaktır.
Okumak iptiladır, müptelalara selam olsun!
·
Puan vermedi
O kadar abartılacak bir kitap değil,ama yine de güzel. Kadın neler çekmiş öyle ya,ama iyi direnip iyi savaşmış halk için. Aliman da biraz kendine sahip çıkaymış iyi olacaktı,en azından
. Toprak Ana’nın biraz yanında olurdu. Ama dediğim gibi çok abartılacak bir kitap değil!
“Geleceğin ne getireceğini kimse bilemezdi ve şimdi olanları düşünüp üzülmenin de hiçbir yararı yoktu.”
Bence bu söz tamamen Tolganayı anlatıyor.
Bu hikâye benim için bir kadının gücünü ve asla pes etmeyişini anlatmaktadır. Çünkü Tolgonay eşini ve üç oğlunu kaybetmesine rağmen yorulmadan cephedekiler için çalışmaya devam etmiştir. Aliman Tolgonay ile büyümüştür. Aliman o genç yaşta dul kalmıştı ama evlenmek yerine Tolgonay ile kalmayı tercih etmişti. Çünkü onun neler çektiğinin farkındadıydı. İki güçlü kadın olarak birbirlerine destek çıkmışlar, ne kadar yorgun olsalar da bunu birbirlerine göstermemeye çalışmışlardı. Aliman Tolgonay’a veda edince Tolgonay yine mücadeleye devam ediyor ve hayatını torununa adıyor...
Aytmatov'un bozkır tasvirlerini o kadar seviyorum ki kendimi bahsi geçen mekanlarda at üstünde dört nala giderken hissetmeme neden oluyor. Bu yüzden şimdiye kadar okuduğum kitaplarında sevmediğim tek bir tane bile yok.
Bu kitap da Orta Asya'nın bozkırlarında savaşın enkazlarında hayatta kalmaya çalışan bir annenin yaşadıklarını buğday tarlasında toprağa anlatması konu ediliyor. Tolgonay ananın yaşadıkları bana Yu Hua'nın "Yaşamak" adlı kitabını hatırlattı. "Toprak Ana" II. Dünya Savaşı yıllarını, "Yaşamak" ise 60'yıllarda geçen Kültür Devrimi zamanını anlatır. Her iki zaman dilimi de dönem insanına türlü sıkıntı ve cefa getirmiştir. İnsanlar aç kalmış, sevdiklerini yitirmiş ancak bunu ne için yaşadıklarına bir anlam verememiştir. Kimin için katlanmışlardır bunca acıya? Bu soruya cevap arayarak belki birçokları hayatını yitirmiştir. Bu sebeple Tolgonay ana ile Fugui sevdiklerinin akıbeti konusunda aynı kaderi paylaşan iki insan.
Tolgonay ana da tıpkı Toprak Ana gibi büyümüş büyütmüş ve sonunda bağrına taş basmak zorunda kalmış güçlü bir karakter. Hayat kendisine ve sevdiklerine türlü sıkıntılar verse de ayakta kalmayı başarabilmiş biri. Pes etmemek gerektiğini bu da gelir bu da geçer ağlama misali kendisine bahşedilen ömrü yaşamak mecburiyetinde kalmıştır. Hayatına kim girdi ise onunla yaşamış onunla defalarca ölmüştür.
Kısa ama öz bir okumaydı. Başta da söylediğim gibi Aytmatov kitapları hiç pişman etmiyor beni.
Cengiz Aytmatov
Merhaba. Bugün klasik ve bir o kadar değerli olan Cengiz Aytmatov'un Elveda Gülsarı kitabını yorumlayacağım. Aslında kitap için konuşulacak çok söz var ama satırlara sığmaz. Aytmatov kitapları birçok kişiye ağır gelebilir çünkü içinde çok fazla detay barındırarak yazan bir yazar. Severek ve istekle okunursa aslında içinde ne anlamlar barındırdığı tamamen ortaya çıkacaktır. Ben bu kitabı okurken her sayfasında farklı duygular içine girdim,bazen geçişler olduğu için kafa karıştırıcı oldu ama onu okurken keyifli vakitler geçirdim. Sonlara yaklaşırken Çora'nın böyle bir sonu olacağını tahmin etmemiştim arkadaşıyla ayrı ve dargın vefat etmesi beni derinden etkiledi. Özellikle Tanabay'ın yalvarışları ağlatan kısımlardan biriydi. Gülsarı'nın Tanabay'dan ayrıldıktan sonra çektiği acılar aslında içinde insanların çektiği acıları barındırarak kitaba apayrı bir zevk ve heyecan katmış. Kitabın asıl konusu bence herkesin okumasına göre,anladığı şeye göre farklılık gösterecektir. Kitap bana dünyada yaşayan insanların çektiği dertleri, acıları bir at ile dillendirmiş gibi geldi. Aytmatov genelde savaşla ilgili kitaplar yazan biri olduğu için siz de okumak istiyorsanız veyahut külliyatını merak ediyorsanız en keyifli okumaya başlayacağınız kitap Elveda Gülsarı olabilir. Ben bir külliyatı bitireceğim için zaman zaman Aytmatov yorumları gelecek,merak ederseniz sizi de sayfama davet ederim. Sağlıcakla kalın
