Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Elveda Gülsarı, soylu bir tulpar olan Gülsarı ile emekçi, vatansever, çalışkan, hayatını ülkesinin kalkınmasına adamış bir kişi olan Tanabay'ın dostluğunu anlatıyor.
Gülsarı görenleri kendine hayran bırakan, altın sarısı tüyleri adeta rüzgarda dans eden. Ünü Kırgızistan'ı bile aşan soylu tulpar.
Tanabay 2. Dünya savaşında cephede ülkesi için
Beyaz Gemi’de, Cengiz Aytmatov dede ve torun ilişkisi bağlamında Türk kültürünü ele alıyor. Dramatik bir sonu olan eserde okula yeni başlayan küçük bir çocuğun zorlayıcı yaşam koşulları anlatılıyor. Dedesinin anlattığı masallarla büyüyen ve bunlardan çok etkilenen çocuk, hayata da masal gibi yaklaşıyor. Aytmatov çocuğun kurduğu hayaller eşliğinde yetişkinlere eleştirilerde bulunuyor. Kitap boyunca bir iyi-kötü çatışması hakim. Benim için çok sürükleyici diyemeyeceğim ancak yine de okunabilen bir eser oldu. Okuyacak olanlara keyifli okumalar diliyorum.
Ah çocuk kıyamam sana. “ Çocuk kalbinin, çocuk ruhunun bağdaşamadığı her şeyi reddettin.” Dede ve torunu arasında geçen sıcacık bir hikaye Beyaz Gemi.Bir çocuğun saflığı ve yetişkin bir insanın çaresizliği arasında şekillenen, okudukça insanın yüzünde buruk bir tebessüm oluşturan , çokca da insanoğluna ders niteliğinde mesajlar bırakan bir hikaye. Kitaptaki kişi betimlemeleri çok başarılı yapılmış okudukça karakterler gerçek bir insan gibi karşınızda belirmeye başlıyor
Bu haftaki kitabımız Cengiz Aytmatov’un ünlü kitabı Beyaz Gemi.
Kitaba dair inceleme için buyurunuz:
instagram.com/p/CXYO73HIADa/?...
~YORUMUM; Cengiz Aytmatov'tan okuduğum ilk kitap oldu.Ve Cengiz Aytmatov'un dilini yazım şeklini çok beğendim.Aynı zamanda konuda çok güzel.Başrol çocuğumuza ve dedesi arasındaki ilişki çok çok güzeldi.Ve dedenin damadı,2.eşi ve orda ki insanlar tarafından sürekli hakaret yemesi hor görülmesi çok üzücüydü.Aynı zamanda damadı olan Orozkulu okurken bile sinirlendim kendisine.Çünkü sırf karısı kısır diye yapmadığını bırakmadı.Sırf bu yüzden dedeye de kötü davranıyor.Dedenin 2.eşine de diyecek bir şey bulamıyorum.Gelelim çocuğumuza.Çocuğumuz ise istenilmediğini biliyor ve tek mutluluğu dedesinin anlattığı Boynuzlu Maral Ana masalları.Ve her gün bir tepeye gider elinde dürbünü ile.Ve denizi bakıp balık olduğunu ve babasına kavuştuğunu hayal eder.Bir gün eve Orozkul ve arkadaşları gelir eve alem kurarlar ve dedesini zorla sarhoş ederler.Dedesini sarhoş ve çaresiz halde gören küçük çocuk dayanamaz ben balık olmalıyım deyip sulara bırakır kendini.Ve maalesef ki ölür.Küçük çocuğun ölümü mahfetti beni Neyse şiddetle okumanızı tavsiye ederim okuyun mutlaka.Kitapla kalın efenimm ️
184 syf.
·
Puan vermedi
Bir Sovyet Alegorisi
Aytmatov, Beyaz Gemi'de Sovyet rejimini kendine has dili, sembollerle bezenmiş karakterleri ile oldukça çarpıcı bir şekilde eleştirmiştir.
Annesi ve babası tarafından terkedilen ve dedesi, ninesi, teyzesi ve eniştesi ile bir göl kenarında, yabanda yaşamlarını sürdüren bir çocuğun hikayesi gibi görünen ancak büyük resimde bir halkın alegorisidir Beyaz Gemi.
SSCB döneminde Sovyetleştirme adı altında Orta Asya Türk halklarını okuryazar yapmak için açılan okullarda halkların kardeşliği ve Rusların üstün ırk olduğu fikri çocukların zihinlerinde daha eğitimlerinin başından itibaren yerleştiriliyor. Rus dili ve kültürü ile bireyin rejimi içselleştirmesi sağlanarak; milli bilincin ve bireysel uyanışın önü tıkanıyordu. Isık gölünün çevresinde yaşayan bu ailenin ekonomik gücünü elinde bulunduran damat Oroskul bu fikrin ürünü olan bir birey. Momun dede ise kültürüne, geleneğine, mitlerine bağlı ve çocuğun en iyi anlaştığı aile bireyi.
Hikayede ve yer yer çocuğun zihninde bu eski ile yeni, Kırgız kültürü ile Sovyet kültürü, iyi ile kötü, doğa ile yıkım sürekli çatışma halinde. Aytmatov pasif iyilik olarak adlandırdığı sadece iyi olmanın bir işe yaramadığını, harekete geçmenin, direnmenin gerekliliğini de açıkça dile getirmiştir.
Okuması keyifli, düşündürücü şu ana kadar okuduğum en iyi Aytmatov eseri.
