Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
"Gerçek bir şaheser! Teknik ve psikolojik olarak mükemmel! Öldürmek mi bağışlamak mı ikilemini en iyi veren roman." diyor Yaşar Kemal yazılmaya başlanmasından yirmi dokuz yıl sonra biten ve Yunus Nadi Roman Ödülü alan bu kitap için. Kitap Stockholm'de yaşayan, yurtlarından siyasal nedenlerle sürülmüş insanların ortak kaderlerini, yaşadıkları bunalımları, uyum sorunlarını anlatıyor. Mültecilerin kederine parmak basıyor. Toplumsal sorunları dillendiriyor. Livaneli kitabı yazarken Stendhal'in "zabıt katibi " metoduna sadık kaldığını söylüyor. Yazar kahramanı ile arasına bilinçli bir mesafe koyuyor. Bunun sebebini kahraman ile ilgili duygu belirtildiğinde sanatsal özelliğin yitirilmesi ve romanın ucuzlaması olarak açıklıyor. Bir Kedi, Bir Adam, Bir Ölüm romanında bir başkişi var anlatıcı olarak Sami Baran ve birde Sami Baran'dan hikayesini dinleyip romanlaştıran isimsiz yazar arkadaşı. Hikaye iki elden anlatılarak devam ediyor tabiki romanın finali yine iki kalemden iki farklı şekilde geliyor. Teknik ve tarz olarak oldukça beğendiğim bir kitap oldu ancak daha önce çok daha fazla severek okuduğum Livaneli kitapları olmuştu. Okuyakalın
Açıkçası kitaba başlarken bu kadar ilintili bir kurgu ile karşılaşacağımı düşünmemiştim. Livaneli'nin bu kitapta farklı bir tarz ile karşımıza çıktığını söylemek yanlış olmayacak. Psikolojik anlamdaki kurmaca, Livaneli'nin diğer eserleri ile benzerlik gösterse de eserin baş karakteri Sami'nin, kendi söylemleri ile hikayeye ara ara giriş yapıp hikayeyi birinci ağızdan yeniden şekillendirmesi sıkı bir Livaneli okuru olarak bana oldukça farklı ve tuhaf geldi. Ne yalan söyleyeyim Sami'nin sürekli araya girmesi başlarda kafamı karıştırıp rahatsız etmedi değil Ama Livaneli bu araya girişleri o kadar ince işlenmiş ki hikayeyi birinci ağızdan direkt dinliyor olmak ayrı bir heyecan verdi
Üstad yine yazmış vesselam... Okuyunuz, okutunuz...
212 syf.
9/10 puan verdi
Değerli yazar Zülfü Livaneli'nin sadece bu kitabını okumama rağmen ona karşı anlam veremediğim bir hayranlığım var. Daha popüler kitapları dururken "Bir Kedi, Bir Adam, Bir Ölüm" kitabını okumamda, kitabın kapağında bulunan simsiyah kedi de etkili oldu, tıpkı böyle bir kedimin olması beni kitaba yakınlaştırdı. Bunları söyleme sebebim
Tatlı dili ile özellikle kadınları etkilemesi ile ünlü Belvoir Dükü varisi Chase Reynaud, hızlı ve kısa süreli ilişkileri ile tanınan bir çapkındı. Sosyete, Chase hakkındaki çapkınlık ve varis olmak için çirkin dümenler çevirdiği dedikodularıyla çalkalanıyordu. Sosyetik ailelerin evlerindeki saatleri ayarlayarak geçimini sağlayan tatlı ve çekici
Livaneli'nin ilk göz ağrı olan bu kitap tam olarak 29 yılda tamamlanmış. İlk başlarda sıkıcı gibi gelsede merak edici unsurlar sizi kitabın içine çekiyor. Karakterler üzerindeki psikolojik tahliller çok başarılıydı. Beni her anlamıyla etkileyen bir kitap oldu. Yaşar Kemal ise bu kitap hakkında şöyle demiş; "Öldürmek mi bağışlamak mı ikilemini en iyi veren roman." Gerçekten de öyle.
Herkesin bu muhteşem eseri okumasını tavsiye ediyorum.
~ İyi okumalar
Bir Kedi , Bir Adam, Bir Ölüm.
"Ben ömrüm boyunca bir köpek olarak yaşamıştım ama artık kesin kararım, bir kediye dönüşmekti."
Apolitik bir karakter olan Sami, hiç alakası olmayan bu meseleler içersinde dönemin siyasi iklimi yüzünden tüm hayatını kökünden değiştirecek bir dram yaşıyor. Ki bu bölümler beni de derinden etkiledi. Sami'yle beraber o buhranları yaşadım resmen. Kitap içinde bir kitap var ve kahramanımızın el yazılarının olduğu bölümler var. Özellikle Sami'nin yazdığı yerleri okumak için sabırsızlanarak okudum diğer bölümleri. Sami dışındaki karakterlerin siyasi mevzularını okurken biraz sıkıldım. Ama yine de Sami'nin hikayesini merak ettiğim için o bölümlere çok da takılmadım açıkçası.
Kitapta iki son okuyoruz ve aslında hangisinin beni daha çok tatmin ettiğini seçemedim doğrusu. İntikam mı? Bağışlamak mı? Ama sanırım yazarın yazdığı sonla bitseydi çok klişe olurdu. Sonuç olarak severek okuduğum bir kitap oldu.
"Herhalde mutluluk dedikleri de bu olsa gerek: Birazdan güvenlik, biraz can sıkıntısı."