Çok iyi bir tiyatro okuyucusu olduğumu söyleyemem, hatta yeni yeni alışıyorum bu türe. Uzun uzun eleştirisini yazamam bu yüzden ama şunu söyleyebilirim ki Cardenio’yu çok sevdim. Bir çırpıda okutuyor kendini, akıp gidiyor. Kısacık zaten, bir anda son sayfada buluyorsunuz kendinizi. Don Quijote’tan ilham alınmış olması daha da hoşuma gitti. Cesaret edebilirsem ilk fırsatta onu da okumak istiyorum. Cardenio’yu bir de orada görmek isterim.
Tereddütünüz varsa bile mutlaka okuyun derim, ben şahsen, okuduğum için çok mutluyum.
