Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.8
Travmatize oldum. İyi değilim. Snow'dan nefret ediyorum. Coriolanus'tan nefret ediyorum. Never trust a man in his buzzcut era diye boşuna dememişler demek ki. Ben nasıl kendime geleceğim şimdi?
Kitapta; Başkan Snow'un 18 yaşında bir genç olduğu, 10. Açlık Oyunları zamanını anlatılıyor. Sefil bir hayat yaşadığını, akıl hocalığı yaptığını ve aşkını okuyoruz.
Coriolanus Snow'un aşkı olan diğer ana karakterimiz
Lucy Gray Baird'den bahsedelim biraz da. Kendisi;
10. Açlık Oyunlarında Snow'un akıl hocalığı yaptığı,
12.
Açlık oyunları serisini bu kitabı okuyarak tamamladım. Serinin ilk üç kitabı Katniss Everdeen özelindeyken dördüncü kitap bize Coriolanus Snow'un gençliğini anlatıyordu. Ben şahsen Kuşların ve Yılanların Şarkısı kitabından, ilk üç kitapta olduğu kadar keyif alamadım.
Coriolanus Snow deyimi yerindeyse küçük bir deccalden daha fazlası olamadı gözümde. Duygusal bağ kuramadığım gibi düşünme tarzı ve ahlaki değerlerinin kıtlığı beni rahatsız etti. Bir şeyin iyi ve kötü olması sadece bizim fayda-zarar maksimizasyonumuza bağlı olmamalı asıl bu şekilde ilkesiz yaşamak kaosa sürükler. Sürekli canının istediği gibi davranıp başka seçeneğinin olmadığına kendini ikna eden Coriolanus Snow tam da Panem'e yakışacak bir Başkanmış gerçekten.
İlk üç kitaptan bağımsız olarak okunabilir çünkü çok fazla bağlantı var diyemeyiz ama yine de önceki kitaplara dair detaylar içeriyor ve böylece bazı taşlar da yerine oturuyor.
Keyifli okumalar.
Başarılı ama biraz sıkıntılı askeri anlatıyor. Halkı tarafından dışlanan Martius! Sonra tabi ismi Coriolanus oluyor. Halk bazen çok çabuk galeyana geliyor. Bizim ülkemizde de bazen görüyoruz bunları. Daha doğrusu her yerde.
-Eğer kendimden başka biri olmak isteseydim,
Bir tek o olmak isterdim.
-Yüreğimi kalıbına sığmaz etti söylediklerin.
Pozitivizm, şu an açıkta bulunan dönemsel etki bazında değerlendirmeye alınmış devlet sistemini derinden etkileyici konumdadır. Kitap, pozitivizmin içerisinde bulunan alanları bizlere gösterme açısından başarılı olmuştur. Karmaşık devlet sistemlerini uç noktadan alarak alan bütünlüğü yaratmış ve tüm devlet sistemlerinin harekât sahasını tek alana indirmiştir. Ne var ki, üç çeşit konu içeriği olan kitap şunları bizlere aktarmaktadır;
1- Değişime ayak uyduracak devlet mekanizmalarının faydalı birey yetiştirmesi gerektiğini vurgulaması
2- Kişilik oluşumlarında devlet sisteminin önemi
3- Bireyler tek alanda değerlendirmeye alınmalı mı? sorusu
Evet, tek açıdan bakıldığında farklı birey oluşumları ve devlet mekanizmaları çağın bizlere gösterdiği felsefik akıma karşı kitabın ortaya koyduğu yalın yazıların sözcüklerinde görülmektedir.
HEY GİDİ GÜNLER HEY! (OKUNMALI)
Julius Caesar'ı tiyatroda izledim, radyo tiyatrosunda dinledim, nihayet okudum. Aslında "Antonius ve Kleopatra"yı yakın zamanda okumak istediğim için önceliği Julius Caesar'a verdim. Hikayesini Ptolemaios dönemindeki gerçek kişi ve olaylardan alan, "Coriolanus" da dahil, bu üç eser üçleme olarak kabul edilir. Üçlemenin ilki Julius Caesar'dır. İkinci "Coriolanus"tur ama o ne yazık ki elimde olmayan birkaç" Shakespeare" eserinden biri.
Gelelim "Julius Caesar"a:
Araştırmalara, dolayısıyla belgesellere bile eksik parçaları tamamlamada referans olan bu eser Antik Roma'da yaşanan diktatörlük&demokrasi gerilimini Julius Caesar merkezinde dramatize eder. Diktatörlüğünü ilan eden Caesar, demokrasi karşısında en yakınlarından bile boyunun ölçüsünü alır. Buna kimileri " ihanet " der, kimileri "suikast", kimileriyse" demokrasi kazandı! "
Yani, dikkatinizi çekerim; bazen demokrasinin kazandığı da oluyor.
" O günler çok geride kaldı, hey gidi günler hey! " demeyin. Alt tarafı 2000 yıl, umudu kesmemek lazım.
