İnsanın kendiyle dost olması; basit bir cümle gibi görünen fakat; bir çoğumuzun üzerinde durmadığı bir konudur. Hayatta en yakınız, belki aile fertlerinden birileri belki de en yakın arkadaşınız. Nasıl davranırsınız o insanlara hiç düşündünüz mü ? Toleranslı olabilir mi ? Ya da daha hassas belki daha çok düşünceli, nazik, sevecen, ilgili, saygılı, dertlenirsiniz bazen onun yerine ?
Aslında kitabın varmak istediği nokta; kendine düşman olma. Kendini sen ve bir dostuma davranır gibi davran ona. Bütün bunları yaparken de ölçülü ol, kendine aşık olarak gezme ortalıklarda, diyor.
Yazara gelecek olursak bence konu seçimi iyi fakat; mesajları her ne kadar sıralasa da karmaşık hale getirmiş görünüyor. Belki teoriden çıkıp, daha fazla örnekler üzerinden giderek anlatımını sağlasa daha akıcı ve anlaşılır olabilirdi.