Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
124 syf.
9/10 puan verdi
İlk önce söylemem gerekir ki önsüzüne bayıldım ve çevirisi de bir harika. Godot kimdir; Tanrı mıdır? Beklenen midir? (Ne hasta bekler sabahı) Hayaller midir? vs vs. Herkes Godot kimdir diye bir arayışa girmiş. Bu konuda kiminle aynı düşünüyorum bilmiyorum. Godot bu insanlar için bir umut ışığıydı. Oyun boyunca onları bir yerde tutacak kadar büyük bir kurtuluş belki de. Çocuklardan koyun güdeni sevip keçi güdeni sevmeyen Godot'u Tanrılaştırmak yani Habil ve Kabil atfı mümkündür tabii. Yine de bunlar yazarın yaptığı küçük nükteler diye düşünüyorum.
Efendi-köle. Hegel'i bu eserde nasıl buldum derseniz işte Pozzo ve Lucy. Köle bir gün dünyayı kendisinin döndürdüğünü fark ederse her şey değişecek ama şimdilik dilsiz, söz hakkı yok. Tarihsel bir gönderme gibi duruyor bu kısım.
Sözler arasında çok anlamlar saklı okuyacaklara ipucu vermek istemem. Üniversite bir de Fransız bir yazarın oyununu sergilemiştik. Orada yaşlı ama sürekli etrafı sorgulayan bir kadını oynamıştım. Provalarda, o kadar anlamsız ve saçma sorular soruyordum ki görevliye bazen kendimi tutamayıp gülüyordum. Ama Sezgi olarak mı yoksa o kadın olarak mı buna emin değilim. O oyunu anımsattı bana Godot. :) İki arkadaş bir döngüyü tamamlıyorlar. Bir şeyleri sürekli unutan ve hatırlatan olarak. Aynı yerde belki de günlerce bekleyecekler ve Godot yine geleceğim deyip gelmeyecek. Belki de her gün aynı şeyi yaşıyor ve yaşadıklarını unutuyorlar. Yine bana ''Le Quattro Volte'' filmini düşündürdü. Tabii kesin çizgilerle filmden ayrılır ama bu doğal döngü fikri aynı kök gibi.
Herkes farklı anlamış, farklı yorumlamış. Tiyatroda izlemek isteyeceğim muazzam bir klasik bu. ^^
Türkiyenin son yüzyılıyla ilgili bilgilerinizden ve kimin kim olduğunu bildiğinizden emin olduğunuzu idda ediyorsanız, bence bir kere bu kitabı okuyun. Levantenler, Uşakizadeler, Evliyazadeler, Sebateyistlik ekseninde Osmanlı'dan günümüze gizli bir birlik yemininin hikayesi. Bazen "Tamam karıştı bırakıyorum" deseniz de devam edip bir sona varmak isteyeceksiniz. Bitirdiğinizde her şey kafanızda yerine oturacak sanmayın. Atatürk- Latife Hanım ilişkisini özellikle ilginç bulduğum, "Aa bu da mı burada?" dedirtecek kadar magazin dergilerinden çıkmışçasına ünlü kalabalığı içeren ilginç bir kitap. Bu arada Evliyazadelerin son ferdi olduğunu bildiğim Ata Evliyazade hala Buca'da (İzmir) yaşamaktadır.
Serinin 2. kitabı, ilk kitaptaki Grace-Vincent çiftini birleştiren genelev patroniçesi Hannah'ı anlatıyor. Ki beni uzun zamandır merakta bırakan bir karakterdi Hannah.
Ben 2. kitap için Hannah'ın babasının kitapta önemli bir yer kaplamasını bekliyordum ama yazar babayı öldürmeyi tercih etmiş. Yaşasaydı kitap daha mı iyi olurdu yoksa tersi mi emin değilim. Ama böyle olması da iyi olmuş, en azından sinir olacağımız bir karakterden kurtulmuş olduk.
Gelelim çiftimizin tanışma şekline. Çok fazla historical okudum ama sanırım en normal, en olaysız tanışma bunlar arasında gerçekleşti. Değişik ama hoşuma gitti.
Yazarımız gerçekten güçlü kadın karakterler yaratıyor. Hannah daha ilk kitapta gözüme girmişti, burada ise gözümde yüceldi. Genç kız ve erkekleri kurtarmak için girdiği mücadele okunmaya değerdi.
Bir de şunu fark ettim. İster historical, ister günümüz olsun yazarların büyük çoğunluğu piç adam diye tabir ettiğimiz karakterler yazıyorlar. Laura ise tam tersini yapıyor; yani efendi adam üzerinde yoğunlaşıyor. Rafe sen ne tatlı bir şeydin öyle kuzum. Sevdiceğin için elinden geleni ardına koymadın, yerim seni :P
Ayrıca çiftimiz birbirlerine aşık olduğunu inkar etmediler, çok çabuk kabullendiler. Ama Hannah, Rafe'i korumak için uzun bir süre vazgeçmek zorunda kaldı ve kimse kızıma kızmasın, yapılacak en doğru şeyi yaptı kitap boyunca.
Amaaaa gelelim en kötü özelliğine. Kitap güzel ama çeviri hak getire. Aspendos, sen ne yapıyorsun gülüm? Siz bu işi 2 senedir yapıyorsunuz hala mı çevirmen sorununu çözemediniz? Güzelim kitap battıkça batmış durumda.
Orhan Pamuk'un 60 dile çevrilen romanı. Bu şekilde tanımlarsak daha mı etkili olur bilemiyorum. Ancak, ben kitabın ilk cümlesi ile etkilemek isterim okuyacakları;
"Şimdi bir ölüyüm ben, bir ceset, bir kuyunun dibinde."
Unutulmayacak bu cümle ile okuyucuyu selamlayan, içine çeken, meraklandıran ve kendisine hayran bırakan bir kitap Benim
Sevgili okuyucular,
Nasıl anlatsam içimde ki hissiyatı emin değilim, sanki böyle zaman makinasına binmişim de eskinin havasını şöyle bir solumuşum gibi hissettirdi.
Yazıldığı döneme ait içinde çok bilgi barındırıyor, yaşam şartları olsun, hukuksal olsun, aile yapısı olsun, sofra kurma düzenleri olsun ne ararsanız ince ince betimlemelerle satırlara işlenmişti adeta.
Çok beğendim, kalınca olmasına rağmen bir solukta bitti, tadı damağımda kalacak olanlar listesine eklendi.
Tavsiye edilir pek tabi,
Selamet ile ^^
Kitabınızın yazarı, Araba sevdası kitabının yazarı Recaizade Mahmut Ekremin babasıdır. Oğlu da olabilir emin değilim. Araştırmam lazım.
Kitabımız eski İstanbul'da bir konakta geçiyor. Bilindik Yeşilçam filmi hikayesi. Paris'te eğitim gören Belkıs hanım Sabir Efendi'nin oğluyla evlenir. Konağın bütün kadınları ona düşman olur çünkü evin bütün erkekleri Belkıs hanıma aşık olmuştur. Evin küçük beyinden konağın şoförüne kadar herkesi büyülemiştir. Hatta evin 13 14 yaşındaki oğlu Belkıs hanimin aşkından intihar etmiştir. Hal böyle olunca kocasının elden gidecegi konusunda telaş eden evin diğer gelini bir tuzak kurar ve sonunda tuzağa kendisi düşer.
