Kitabımız; aşk, ayrılık, hüzün temalı 24 deneme ve bir öyküden oluşuyor. Her denemeden sonra, bir özlü söz bulunuyor.
Ölmek Üzereyken başlıklı öyküde; Rıza, hayattan, her şeyden umudunu kesmiş, bugünde yaşıyorum, neden ölmedim diye kendi kendisini yıpratan psikolojide, artık hiçbir şey yazamayan bir yazar. Bir gün kapısına gelen
Sıla hayatını değiştirebilecek mi?
Rıza' yı tekrar hayata bağlayabilecek mi?
Çok iyi bir insan olduğumu söyleyenler kadar, yok canım daha neler diyenler de var. Ben hep derim, kime göre, neye göre.
"Bir bakarsın, hayatının kahramanı insanlıktan bile yoksundur. Ve anlarsın ki çizgi roman dışında kimsenin bir kahramanı yoktur."
"Her yara yeni bir şey öğretir insana. Ayakta kalmasını öğrenmiş insanlar için, kaybetmek büyük bir mesele değildir."
Âlim görünümlü soytarıların kıskacında değilim inan ki...
"Gariptir, kendi hatalarını düzeltmeye cesareti olmayan insanlar, başkalarının hatalarını eleştirerek huzur bulmaya çalışırlar."
"Ne kadar iyi olursan ol... Bir gün menfaati bitenin hikâyesinde kötü anılacaksın. Bu yüzden insanların sözlerine aldırma."
Duvarda, "Usta Bizim Hayalleri Siyah Poşete Köy Kimse Görmesin" yazar... Kaşif o an hayatının öğretisi ile yüzleşir.
"Umut, insanlara empoze edilmiş en büyük kötülüktür."
Hiçbir zaman anlamadı insanoğlu
Dünya birine kalacak olsaydı Süleyman’a kalırdı
Ölüm satın alınsaydı Nemrut tutar alırdı
Çıkmadık canlara derman bulurdu
Lokman Hekim ölmedi mi?
Bu yüzden hiç korkmadık biz
Umudumuz hep Allah’tandı.