Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Zülfü Livaneli yazdığı tüm kitaplarda aslında toplum olarak yaralarımıza, açıklıklarımıza, açlıklarımıza; bizi biz yapan her noktaya çok başarılı bir şekilde dokunuyor. Basım yılı 2017 olan Huzursuzluk, kitabı da özelde Hüseyin ile Meleknaz, genelde Türkiye ve Ortadoğu gerçekleri üzerine, ayrıca yazarın sosyal, edebî ve felsefi görüşleri üzerine detaylıca konuşulabilecek bir kitap. Ortadoğu' da acı çeken bu kadar çok insan varken o insanların hayatını bir nebze dahi olsa duyurmaya çalışanların olması bu karanlık ve yaşanması zor olan dünyada yaşamak için umut veriyor.
Meleknaz ve arkadaşlarının hayata tutunma çabasını okudukça yaşamın ne kadar önemli olduğu kanısına varıyor insan. Öte yandan önyargıların insan hayatını ne kadar olumsuz etkilediği görülüyor. Bütün önyargıların yok edilip okunması gereken bir kitap.
Huzurun çok ender rastlanan bir durum olduğunu, genellikle huzursuz olunduğunu ifade eden yazar, kitap boyunca bu söylemine uygun davranıyor. Kitabın ana karakteri olan İbrahim, roman boyunca huzursuzluk içinde kıvranıp dururken huzuru nadiren yakalayabiliyor. Çocukluk arkadaşı Hüseyin’in hikâyesinin peşinde koşturup dururken sıradanlaşmış hayatların ve belirli bir sistem üzerine devam eden olay ve olguların vicdanî bir gözle incelendiğinde ne kadar huzursuz edici şeyler olduğu gerçeğiyle yüzleşiyor.
Dikkat spoiler içerir..!!
Okuduğum ikinci Zülfü Livaneli kitabı.. Ve ne yalan söyleyeyim Sayın Livaneli bir şekilde kitabın içine almayı başarıyor sizi..
Kitap ateist bir gazeteci olan İbrahim’in çocukluk arkadaşı Hüseyin’in önce Işid tarafından silahla Mardin’de vurulması, sonra ortamdan uzaklaştırılmak için Amerika’ya abilerinin yanına gönderilmesi ve burada İslam
10/10 puan verdi
İvan Gonçarov'un "Oblomov" adlı romanında ana karakterin temel özelliğidir. İvan Gonçarov, İvan Gonçarov'un "Oblomov" adlı romanında ana karakterin temel özelliğidir. Gonçarov, roman boyunca İlya İlyiç Oblomov'un tembelliği, kararsızlığı ve hareketsizliği üzerinde yoğunlaşır. Oblomovluk, sadece fiziksel tembellik anlamına gelmez, aynı zamanda zihinsel ve duygusal bir durumu da ifade eder. Oblomov, hayatını pasif bir şekilde yaşamayı tercih eder, her türlü sorumluluğu ve eylemi erteleyerek sürekli bir ertelemeye sürüklenir. Bu durum, onun yaşamından memnun olmamasına ve içsel bir huzursuzluk hissetmesine neden olur. Gonçarov, Oblomovluk kavramını ele alarak toplumdaki çeşitli sorunları, özellikle de aristokrat sınıfın çürümesini ve değişen sosyal yapıyı eleştirir. Oblomovluk, romanın merkezindeki tema olmasının yanı sıra, okuyucuya bireysel ve toplumsal düzeyde derin bir düşünce sunar.
İlk kitabı da genel olarak sevmemiştim, okuyanların neredeyse hepsi kitaba bayılsa da ben olaylara mantık çerçevesiyle yaklaşmıştım. Ancak gelen gideni aratır derlerdi de inanmazdım, ilk kitap bunun yanında destan gibi kalıyor resmen. Nereden baksan rezalet, nereden baksan elinde kalıyor. ‘ Bence’
İlk kitapta Zeze küçük bir çocuktu ve çocukluğun verdiği yaramazlık vardı eyvallah, ancak bu kitapta yaptıklarının hiçbir amacı yoktu, sadece söz dinlememeye, yaramazlık yapmaya, insanlara rahatsızlık huzursuzluk vermeye, düşüncesiz, tamamen kötü niyetli bir çocuk olarak lanse edilmişti.
Zeze’nin ‘ macera’ diye adlandırdığı şeyler beni okurken boğdu boğdu duvara fırlattı. Her yaptığı yanlışın, kötülüğün, üstü kapatılması, ‘ senin kalbin temiz’ tantanasıyla olayların unutturulmaya çalışılması.. aşırı derecede rahatsızlık verdi bana..
Olaylar o kadar hızlı ve bağdaştırılmadan oluşuyordu ki. Bir an buradayken bir cümle sonra kendimizi Zeze’nin aşık olduğu kızla bulduk. Ama hangi ara nasıl aşık oldukları muamma tabi ki. Okurken aşırı derece de sıkıldım, bitse de kurtulsam moduna girdim. Bazı kitaplar tek kitap olarak kalmalı. Seri olduğunda anlamını kaybediyor. Bu da onlardan biriydi..
Huzursuzluk" içimdeki huzuru paramparça etti. Savaşı uzaktan düşünerek tasvirlemeye çalışmak ile Meleknaz'ın yaşadıklarının içinde yol almak, onun çocuk-kadın ruhundaki yaraların derinliğini anlayabilmek, sanırım bir okur olarak imkansız...
İnsanların birbirine sadece dininden dolayı bu kadar zulmetmesi ne yazık ki dünya var olduğundan
Rose de Souza, öğretmenlik kariyerinden emekli olmadan önce, çok kültürlü bir ortaokulda, erkek öğrencilerden oluşan sınıfına son bir ders verecek. Öğretmenlik kariyerinde bir öğrencisi ile arasında geçen ve hayatını sonsuza dek değiştiren travmatik hikayeyi anlatmaya başladığında, kendi mesleki kariyerini, hafızasını, ailesini de sorgulayacaktır. Bayan de Souza'nın hayatıyla ilgili anıları aracılığıyla yazar, Singapur'un katı yasalarını eleştirirken, çok kültürlülüğün, baskının ve sansürün ergen gençler üzerindeki etkisine de değiniyor. Aynı zamanda şu soruyu da cevap arıyor; Hataları telafi edebilir miyiz? Ben bu sorunun cevabına koca bir 'Hayır' diyorum. Bir öğretmen adayı olarak roman boyunca 'ben karakterin yerinde olsam nasıl bir yol izlerdim?' sorusunu sordum kendime, ama bu soruya cevap alamadım, ilk kez bir katakterle empati yapamadım. Her şeyin kontrol ve baskıya tabi olduğu bir toplumda iyi bir öğretmen olmak yeterli mi? Böyle bir toplumda öğrencilerinize ne olursa olsun hissettikleri gibi yaşamalarını öğütlemek ne kadar doğru? Bunu sorguladım.
Dingin bir anlatımla gelen huzursuzluk duygusu roman boyunca beni terk etmedi. Bu duyguyu sevdim, romanı da çok sevdim. Kısacık, etkileyici bir hikaye. Tavsiye ederim.
..
Çağımızın hastalığı Anksiyete (Kaygı) yoğun bir iç sıkıntısı, huzursuzluk, kolay giderilemeyen bunaltı ve endişe halinin tarifidir.Melek de ruhunu kıskıvrak saran ve kendini kaybolmuş hissettiren bu hastalıkla baş etmeye çalışıyor, kendini hatırlamaya ihtiyaç duyduğu zamanlarda çocukluğuna,en mutlu anılarının olduğu o eve gidiyordu.
Denizci ile o
Kristin Hannah içimi ısıtıyor. Kitabı okurken içimde mutluluk, üzüntü, sevinç, huzursuzluk gibi bir çok duygu oluşmuştu.
En sürükleyici kitaplarından biri…
