" Ne zaman başım sıkışsa, dünya çirkinleşse sözcüklere sığındım. Kendi dünyamı kurdum. Büyüdükçe, okudukça gördüm ki "anlatmak " var olduğumuz günden beri ihtiyacımız. Ruhumuzun parçalarını satırlara kodluyoruz. Kim olduğumuzun ayak izleri ve kim olacağımızın doğum sancıları satırlarda..
Her çocuk en az bir ninni dinlemiş, bir maşallah ile ödüllendirilmiştir.Ve her gencin başında kavak yelleri estiren aşk, onu bir şiirle tanıştırmıştır.Bir hikayeyi ,bir romanı baştan sona okumamışsa da kulakları hikaye tutan sözler duymuştur. Öyleyse 'edebiyat her yerde ' . Evimize , düşlerimize misafir.Dilimizin mayası ve acılarımızın merhemi . "
Kitabin arka sayfalarında ki konuşma metnindeki bu yazı, yazarın kalemi ile tanışmamı sağladı. Çok severek okuduğum, ama hüznünün beni alıp sarmaladığı bir hikaye ..
Cümbezin kızı duyulması istenmeyen sesleri duyurmak için yola çıktı ..
