Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
Aşırıya varan bir adalet arayışı ve Michael Kohlhaas.
Bir gün bir seyehat esnasında bir haksızlığa uğrayan Kohlhaas zarının tazmini için yola çıkar ve mahkemeye başvurur ancak davası kabul edilmez. Kendi adaletini sağlamaya çalışan Kohlhaas biraz fazla inatçı davranır davası uzayıp gider.
XIX. yüzyıl Alman edebiyatının en etkileyici yazar ve şairlerinden Heinrich von Kleist'ın ilk kez 1810'da yayımlanan Michael Kohlhaas adlı uzun öyküsü, 16. yüzyılda yaşanmış gerçek bir olaydan yola çıkar.
Adalet mekanizmasındaki çürümüşlüğü anlatan, gerçek bir kişilikten yola çıkılarak kurgulanan Michael Kohlhaas adlı yapıtında Kleist başkişinin adalet mücadelesini okuyucuya aktarır.
Michael Kohlhaas by Heinrich Von Kleist
!This post contains spoiler. Read carefully!
"Michael Kohlhaas" is a German novella penned by Heinrich von Kleist, drawing inspiration from the historical narrative of Hans Kohlhase in the 16th century. At its core, the story encapsulates the plight of Hans Kohlhase, a Berlin-based merchant, who finds himself victimized when his horses
“Bir erdemi aşırıya vardırmasaydı dünya onun hatırasını saygıyla anacaktı.“ diyor daha ilk sayfada yazar.
Michael Kohlhaas kendi halinde bir at taciri. Bir Sakson soylusu haksız yere iki yağız atına el koyuyor ve bir daha hiçbir şey eskisi gibi olmuyor. Kohlhaas için bu at meselesi olmaktan çıkıyor, kendi adaletini sağlamak için her yola başvuruyor.
Kohlhaas adalete ulaşma yolculuğu boyunca, davasında haklı olmasına rağmen mahkemeden istediği sonucu alamayınca Rousseau’nun Toplum Sözleşmesi’nde belirttiği “ilk ve doğal haklarına” kavuştuğu bilinciyle hareket ediyor. Çünkü toplum sözleşmesi bir kere ihlal edilmiştir ve ona göre topluluğun kanunları onu artık koruyamamaktadır. Buna göre, sözleşmeye bağlı özgürlüğe karşılık, o zamana kadar vazgeçmiş olduğu doğal özgürlüğüne tekrar kavuşur ve hakkını kendi gücüyle alma
yetkisini tekrar elde eder.
Michael Kohlhaas, bir solukta okunacak bir kitap gibi dursa da okuması oldukça ağır bir kitap oldu benim için. Ancak yine de yazar, dönemin feodal yapısının yozlaşmışlığını basit, öngörülebilir ama etkili bir dille bizlere aktarmış, bu anlamda okuru pişman etmeyecek bir eser olduğunu düşünüyorum.
Kleist ile Locarno Dilencisi adlı kitabı ile tanışıp çağının çok ötesinde bulmuştum.En son okuduğum kitap(Kırmızı Hap) da Kleist'ten sık bahsedince bunu da okuyayım dedim ve çok sevdim. At taciri Kohlhaas 1532'de Leipzig Panayırı'na giderken bir soylu atlarına el koyar. Kohllhaas önce hukuk yoluyla hakkını aramaya kalkar, bu çabası sonuçsuz kalıp da ağır da bir bedel ödeyince isyan eder ve etrafına topladığı adamlarla yakıp yıkmaya başlar. Haktan ve adaletten yana bir adamı suçluya dönüştüren müthiş bir eleştiri. Zenginden yana düzeni, adalet çarkının kırık dişini, hukukun keyfiliğini gözler önüne seriyor. Kohlhaas'ın müthiş ve kararlı mücadelesine hayran oluyorsunuz. Daha o yıllarda adaletin kimin için uygulandığını ortaya koyuyor. Martin Luther'in bir karakter olarak eserde yer alması ayrı bir sürprizdi. Eser gerçek bir olaydan esinlenerek yazılmış. Ben çok beğenerek okudum ve bazı şeylerin günümüzde de aynı olduğunu görmek çok üzücü. Hem bu kitabı hem Locarno Dilencisi'ni çok çok tavsiye ediyorum. Kleist çok daha fazla okunması gereken bir yazar, çağının çok çok ötesinde.
Ah kohlhaas
Hak arama uğruna hayduta dönüşen kahramanın çıktığı yolda, soyluların dokunulmazlığıyla kayrılmalarıyla, karşılaşmasi yargı yolunda korunacak bir çok haktan daha ileri olmasını konu ediyor. Eninde sonunda dilediği olan ama bu uğurda kellesi koparılan bizlere değdi mi dedirtecek cinsten bir hikaye. Trajikomik yani ise adamin uğruna canını verdiği soylularla mücadelesi sonrasında kendisinin ölümünden sonra çocuklarının soylu unvanı alması.
Ne yazık ki yuzyıllar önce yazılmış olsa bile hala bir yerden tanıdık geliyor.