Oyunsuz, herhangi bir şey denemeden , mahallemizden biriymişler gibi başkalarının hayatını anlatan tatlı bir roman okudum.
İnsan bazen kılçıksız, yormayan, löp edebiyat metinler arıyor. Thomas Mann'ın Buddenbrooklar kitabı bunu fazlasıyla veriyor.
Klasik müzikteki iniş çıkışlarla kahramanın hastalığını ve bir ailenin çöküşünü aynı karışımla verince Thomas Mann'a hayran oluyorsunuz.
Sayfa sayısı uzun olsa da Buddenbrooklar yormuyor. Hatta hiç bitmesin istiyorsunuz.