Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Hayat insanın yutkunamadığı , boğazında düğümlü kalan hislerden ibaretmiş....
Siyah pantolon yazarımızın çocukluğunun anlatıldığı bir eserdir. Siyah pantolon yazarımızın çocukken yaşadığı zorlukları, madi ve manevî sıkıntılarını kaleme aldığı bir eserdir. Kitabı okurken o duyguları derinlemesine hissettim, yaşanan olayları derinlemesine yaşadım. Eserde beni en çok etkileyen kısım kardeşi Rafet'in büyük bir heyecanla abisi Alişan'ı beklerken hayatını kaybetmesi ve babasının oğlunun cenazesini taşırken "Ben seni mezara değil pazara götürecektim. Kalk oğlum " sözleri oldu . Alişan'ın pantolonunu kardeşinin mezarına getirmesi ve ona giydirmek istemesi beni oldukça etkileyen sahnelerden biriydi.
Ben bu kitaptan hayyatta her insanın yutkunamadığı bir hikayesinin olduğunu, zamanımız varken sevdiklerinizin kıyametini bilmemiz gerektiğini, ölümün zaman ve mekan tanımadığını öğrendim.
Kitabının bazı bölümlerinde kendimi gördüm. Bu durumda bana hayatlar farklı olsa da hikâyelerin aynı veya benzer olabileceğini öğretti.
120 syf.
8/10 puan verdi
Ben ne okudum?
Herkese merhaba. Bu yıl hiç inceleme yapmadım. Umarım bu incelemede toslamam:) Nereden nasıl başlayacağımı da bilmiyorum ama azar azar gideceğim.
Kitap otobiyografik bir tür. Yazarın intihar etmeden bir ay önce bitirdiği bir kitap. Benim de okuduğum ilk Japon kitabım. (Mangalar hariç) Kitabın anlatım dili sade. Anlatılmak istenen net bir
SESSİZ FILM
.
Can, anılarıyla birlikte sürüklenirken, yetişkinlerin tüm öfke,sevinç ve ikiyüzlülüğünü dostuna geçmişini emanet eder gibi masa başında daktilosuna aktarıyordu.
" O yıllara dair silinmez tatlar bırakan geçmiş... "
" Şeker oğlum " diye seslenen Nuri Amca' sının sakinliğine sığınan Can, anne babasının ayrılması sonrası en büyük kaybı amcasının vefatı ile yaşadı.
Çocuk masumluğuyla pirzola kokusu ve annenin yavrusuna söylediği ninninin sesinde bir hüzün kapladı Can' ı ve onunla birlikte beni.
Zamanla savruldu yaşamda. Bir Almanya, bir Türkiye. Ve yapmayacağı şeyleri yapar oldu bir anda. Amcalarıyla başlayan sinema matinelerinde gazoz satarak tozunu yutmuştu bir nevi o camianın. Sonrasında ise yönetmenliğe kadar giden, meşhur #sürü filmi de dahil teklifler alan bir Can vardı artık.
Kendi ve anlatıcı ağzından kaleme alınan kısa fakat etkileyici bir yaşam. Çocukken yaşanılanların hiçbir zaman unutulmayıp yalnızca görmezden gelindiğinin ve büyük davranışlarının altındaki gerçeklerin tespiti çok iyiydi . Altı çizilen satırlar ile bana beni anlatan cümlelerle doluydu kitap. Az sayfaya cok şey sığdırmanın gerçeğini okumuş oldum bu kısacık okumada Ben çok sevdim, okuyun ve Can ile tanışıp sizlerde kararınızı verin mutlaka. Keyifle...
“Üstelik içimden hiçbir şey gelmiyordu, acı çekmek bile.”
“Ah, ne çok gülmüşümdür bu olaya! İnsanlar, doğum tarihim konusunda ne yapacaklarını asla bilememişlerdir. Ne zaman doğdu bu kız? 6 Temmuz 1907’de mi? Yoksa 7 Temmuz 1910’da mı?
Onların işin içinden çıkmak için gösterdikleri çaba beni pek eğlendirmiştir.
Biyografi yazarı olduklarını iddia edenler, üniversite görevlileri, gazeteciler, öğrenciler,
İyi aile yokmuş arkadaşlar...
Kitap yaralarıma tuz bastı, bana yaralarımı anlattı, bana iyileşmeyi öğretti. Ailemden miras acılarımı, nasıl başa çıkacağımı, kendi çocuğumu hayata nasıl hazırlamam gerektiğini öğretti.
Yer yer çok tekrara düştü, bu kitap 100 sayfa eksik olarak da yazılabilirdi. Sürekli alıntı okumak bir noktadan sonra baydı. Alice Miller'ı mı okuyorum Nihan
Aziz Nesin çocukken de en sevdiğim yazarlardandı . Büyüdüm yine en sevdiğim yazarlardan.. Bu ne kadar büyük bir iş, 9 yaşında da, 30 yaşında da, ve belki 50 yaşında da aynı keyfi vermek.. İşte bu yüzden Aziz Nesin ismi bu ülkede hiç silinmeyecek.
İlkokula giden iki arkadaşın mektuplaşmaları, yaşadıklarını birbirine aktarmaları üzerine yazılmış bir kitap. Ahmet ve Zeynep o kadar güzel ve saf anlatmış ki olayları. Her hikaye size büyükler dünyasının iki yüzlülüğün, acımasızlığını gösteriyor. Büyüdükçe doğruluktan sapan, hırs, riya peşine düşen insanları nasıl doğru anlatmış. Öğretim sistemi, öğretmenler, biz anne babaların iki yüzlülüğü, resmen ders niteliğinde..
Kitap 1960’larda yazılmış, ben ilk 90’larda okudum. Ve şuan okuduğumda hala aynı duyguları yaşadım. Ama asıl merak ettiğim tamamen farklı bir kuşak oğlum okuduğunda ne düşünecek. Tabi ilk önce ona mektuplaşmayı anlatmam lazım.
Bu arada Hababam sınıfında kullanılan bir çok olayda bu kitaptan alınmış. Şu meşhur müfettiş sahnesi gibi.
Bence herkesin mutlaka okuması ve hatta mutlaka çocuğuna da okutması gereken bir kitap.. Belki biraz bile olsa çocukların o cesur yüreklerini algılarız.
