“Sevgili Max
Son arzum: Benden geriye kalan her şey... defterler, el yazıları, mektuplar, bana ait olanlar ve başkalarından gelenler, taslaklarım olduğu kadar –sende veya başkalarında kalan ve senin benim için onlardan geri alacağın– yazı ve notlarım da okunmaksızın son sayfasına kadar yakılmalı. Sana teslim edilmeyen mektuplarsa en azından
Eski bir şehirde, tozlu bir kütüphanede, köşede unutulmuş bir kitap yatmaktadır. Bu kitap, sayfalarını açtığınızda sizi bambaşka bir dünyaya, yasak bir aşkın ve yalnız bir ruhun hikayesine götürecektir.
Kahramanımız, toplumun kurallarına sığmayan, ruhu özgürlüğe kanat çırpan bir adamdır. Yalnızlığı kaderi olmuş, hayatta bir anlam arayışındadır.
"Ölümün olduğu bir dünyada hiçbir şeyin o kadar da önemli olmadığı gerçeğiyle okudum kitabı. Özellikle de insanların "kader" kelimesinden korka korka yaşadığı bu dünyada ölümün 'tek gerçek' olduğunu anlamak için sürekli birilerinin ölmesi gerekmiyor. Kendi ölümümüz alnımızda altın harflerle yazarken hiç. İlk okuyuşumu
bu seri sırtıma saplanan bir bıçak gibi hissettiriyor bazen. zaten bildiğim o sonu okumak da aynı şekilde hissettirdi emin olabilirsiniz. akıcıydı, ilk kitaba göre çok daha iyiydi ve karakterlerin daha derinden incelenmesi, onların motivasyonlarına şahit olmak hoşuma gitti. fakat buraya nezha savunuculuğu yapmak için yazıyorum kesinlikle. genel
Spoiler içerikli uzun belki de özet denilebilecek bir inceleme:
Kitabın başında Şadan beyi çapkın, gönül eğlendirmeyi seven, ortamlardan ortamlara akan bir bey olarak görüyoruz. Öyle ki kısa sürede evlendirileceğinden sıkı bir cinsel perhize/ilaca ihtiyaç duyar. Şadan bey çok iyi bir eğitim almamış, okumaktan ve felsefi konular üzerine kafa
Hanımefendi savaş uçağı pilotu olan babasının ölmediğini düşünüp onu aramaya çıkıyor. Aramaya çıkarken yetkili bir abimiz ona yol arkadaşını tesadüfmüş gibi karşılaştırıyor. Beraber hanımefendinin babasını arıyorlar. Buldukları sonuçlara bakarak babasının vatanına ihanet mi ettiğini öldürüldüğünü mü yoksa bir yerlerde saklandığını mı bulmaya çalışıyorlar. En son vatan haini beklenmedik biri çıkıyor. Elinizde varsa okuyabilirsiniz.
Asla Arkana BakmaTess Gerritsen · Martı Yayınları · 20123,508 okunma
Serinin devamı ve sonu olan bu kitap, açık söylemek gerekirse ben bambaşka şeyler düşünürken olay daha başka yerlere gitti. Yani klasik Türk dizisine bağlanacak diye düşünüyordum ancak hiç de öyle olmadı ve beni ciddi anlamda şaşırttı. Bazı bölümler de hare ye ne kadar kızsam da onun gözünden bakınca ciddi anlamda haklı oludğunu fark etmek kaçınılmaz son gibi bir hal alıyor. Ateşin bilerek ama istemeyerek yaptığı ihanet bana çok saçma gelmişti açıkçası ama konu da zaten buradan patlıyor ya :) . Kitapta beni güldüren sayılı karakterler mevcut ve tabii ilk sırada sezgin yer alıyor, çok fazla boş boğaz olduğu yanı sıra da gerçek bir abi korma iç güdüsüyle hareket etmesi muhtemelen herkesin gönlünü kazanmıştır ayrıca yaptığı şakarlarda bence komikti ve yerinde şakalardı. Hemen ardından tabii ki Mendes geliyor, o tam bir kokoş yani süslü ve baskın karakteriyle ortaya çıkıyor. Onunla ilgili bölümleri okurken kahkaha atmamak elde değil yorumları vs. ciddi anlamda insanı güldürüyor ve kendini sevdiriyor.
Sanırım aklıma gelenler bu kadar seri tamamı okunmalı bence yazar ciddi anlamda güzel yazmış ben çok beğendim.
Ali Şeriati
İslamoğlu’nun sitayişle bahsettiği ve öve öve bitiremediği Ali Şeriatî’nin MUHAMMED KİMDİR kitabına bakalım ve “İnsanın eseri o insanın kendisidir” fehvasınca, Şeriatî’yi kendi eserinden tanıyalım.
Ali Şeriatî’nin bu eseri, 1988 Ankara baskılı. Basan Fecr Yayınevi.
Şeriatî İranlı bir şiî. Bizde İranlılara acemler derler. Dilimizdeki
Serinin üçüncü kitabı beni şaşırtmayı başardı ama pek iyi anlamda değil maalesef. İkinci kitabı bitirenler Rowan'ın aslında Mortana'nın 'ka sı olduğunu, ve tahtta Orion ile rakip olduğunu zaten biliyorlar. Bu kitapta Rowan şehirden atıldıktan sonra geri dönüp Orion'a meydan okuyor ve aralarındaki düellolar başlıyor. Tam olarak spoiler sayılmayacağını düşünerek açıklayacağım. İlk kitap gerçekten güzeldi. İkinci kitap ise trilojilerde kolay kolay göremeyeceğimiz kadar iyi bir geçiş kitabıydı. Final kitapları ise normalde üst düzey olurken bu seride çok yavan kalmış. Rowan'ın gözünden okumak keyifliydi, gerçekten güçlü kadın karakter okuyormuşsunuz hissini veriyor. Orion karakterinin ise ikinci kitaptaki halinden eser yoktu. Finalde gelişen olaylar çok basitti. İhanet eden karakterin kim olduğu bence başından beri az buçuk belliydi. Son sayfalarında ise doğal olarak seneler sonrayı gösteriyordu umarım sadece bir şey yazmış olmak için yazmamıştır, diğer kitaplarının gidişatıyla alakalı ufak bir başlangıçtır. Yine de okumaktan keyif aldığım bir seri oldu, boş vaktiniz varsa bir oturuşta dört beş saatte bitebilecek kitaplar.
