Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Ödül sistemini genel anlamda oldum olası sevmemişimdir. Kendimi sinefil olarak bile nitelendirebilecek iken oscar törenlerinden cüzzamlı gibi kaçarım, çok kurgusal ve amaçlıdır. Ödül (hatta adaylar bile) iyi olandan çok sistemi parlatanın olur, gücün haklılığına güzelleme yapılır genelde. Yapım şirketlerinin PR çalışması ölçü olarak daha belirleyicidir. Aynı toplum mühendisliğinin bir parçası olarak bazı nobel edebiyat ödülleri gibidir. Güçlünün "sahte" haklılığına kanıt yapılan "gerçek" harçtır, çimentodur. Artık egemenin sözel organıdır, ağzıdır o ödüller. Bu kitapta ödül sisteminin anti versiyonu gibidir.
Genelin normalleştirdiği kavramların sorgulanması gerektiğini, sizin çoğu seçiminizin adınıza çok önceden yapıldığını, sadece önünüze konan kısıtlı (ve zararsız) alternatiflerden seçim yapıyor olduğunuz yanılsamasına düşmemeniz gerektiğini anlatır. Gerçeklerle (doğrularla değil kasıt) yüzleşmenin keyifsiz mutluluğunu yaşatır. Monte edildiğiniz sistemden ne kadar koparılamaz durumda iseniz o kadar rahatsız olacağınız ve başarısız bulacağınız bir kitapla karşı karşıyasınız.
Gündüze karşı geceyi savunur, cennete karşı cehennemi anlatır. Uslu ama sahte çocuklar haline getirilmeye izin vermeyin der. Sorgulayan, yaramaz ama gerçek çocuklar olun der. Kısaca yaratılan sahte cennetlere inat "Cehenneme Övgü"dür.
277 syf.
4/10 puan verdi
Ben bir an sonunu getiremeyeceğimi diye düşündüm.
Cidden bazı yerlerde ‘Abicim biraz abartmadın mı ya? Nerden nereye bağladın.'' diyesim geldi. Ama genel itibariyle büyük bir eleştiri vardı. Aslında bunlar yeniden söylenen sözler değil, zamanında Voltarie çıktığında da ''bu sözler yeni değil ama Voltarie güzel söylüyor'' demişlerdi, şimdi yazar da bunu uygulamış. Yeni sözler değil ancak yeni üslup. O yüzden sadece psikoloji değil sosyoloji alanındakilerde ilgilenmeliler kitapla.
Kitabın en çok ‘’Sanatçıdan Sakının!’’ kısmını beğendim. Haklı ve yerinde bir değerlendirmeydi.
Yazarda biraz Avrupalı filozof adaylarının yaptığı ‘’Hristiyanlık’a atıf’’ havası gördüm. Yani Musevilik, Budistlik, Müslümanlık dururken sıklıkla Hristiyanlık’a gelmesi Aydınlanma yazarları gibi davranıyor hissi verdi. Birkaç kısım yakalayabildim oraları da geçiştirmiş ;
‘’ insan, en azından kitabi dinlerin (Musevilik, Hıristiyanlık, İslam) gözünde öylesine masum bir yücelikte ki onun düşüşü bile yılanın aldatmacası yüzünden oldu.’’
Homo Sapıens Blues kısmı bana biraz Cesur Yeni Dünya’yı anımsattı. İlginç.
Kitabın istisnasız en vurucu en etkili kısmı çocuk yapmakla alakalı olandı.
Gece insanlarda korku , bilinmezlik çağrıştırır. Ama Gündüz Vassaf bu kitabında gündüzleri hayatta kalma mücadelesi ,gecenin ise özgürlük olduğunu aykırı bir fikirle anlatmış . Yine düşünce coşkusu yaratan güzel bir kitap.
Bizlere kabul ettirilmeye çalışılan düşünceleri sorgulamayı sağlayan söylemler var . Bu kitap düşüncelerime inanılmaz coşku kattı. Totalitarizmi sorguluyor ve kişi olarak gerçekten özgür müyüz diye düşünüyoruz ( ! ) Kitaptan alıntı bir cümle :
'' İSTEDİĞİM GİBİ OLMAK İSTEMİYORUM ''
Aslında çok ilginç bularak heyacanla okumaya başladım tam bir hayal kırıklığı oldu, Yazar sırf yazmak için aklından o an da neler geçiyorsa yazmış konu, anlatım,herhangi bir sonuç yok.
Klişeleşmiş anlayışa karşı hayata yeni bir bakış açısıyla bakıyor. Deneme niteliğinde ve tamamen eleştirel bir kitap. Ben çok beğendim. Akıcıydı ve hiç sıkılmadım.