Kitapta; girişimcilik, iş kalitesi, dürüstlük, yurt sevgisi, hoşgörü başlıklarıyla bazı bölümler yer alıyor. Bu bölümlerin içeriğindeyse kendi ülkemizden örnekler veriliyor. Yani her şey gerçekçi. Kitapta pek çok güzel insanın, pek çok güzel davranışına yer verilmiş. Bu davranışları yapmak için hiçbiri büyük paralar harcamamış, hiçbirinin arkasında ona destek olacak ünvanlı bir tanıdığı yokmuş. Bu insanlar bir faydam olsun diye yola çıkmışlar ve isimleri ölümsüzleşmiş. Amaçları bu değilmiş yani. Amaçlarında 'bana' yokmuş, 'bize' varmış. İşini çok iyi yapan emekçi ve fedakar öğretmenler, doktorlar, çeşitli alanlarda çalışan halka ve işine değer veren memurlar.. Bu kadar yüreği geniş insanı bir arada bulmak imkansız gelirdi bana. Ama kitapta hepsi var. Kitap özünde bir kişisel gelişim kitabı. Ancak bildiğimiz kişisel gelişim kitapları gibi değil. Benim kişisel gelişim kitaplarına önyargıyla bakma sebebim olan "yaparsın, edersin" odaklı gaz vermeye yönelik bir kitap olmaktan ziyade, okura "bahanem ne" sorusunu sorduruyor. Dahası kitapta yazar bireyselliği değil, toplumsallığı ön planda tutmuş. İlk etapta kitabın ismi beni kendine çekmişti. Ancak okuduğumda içeriğini de beğendim. Dolayısıyla öneririm.
Zorba 1946’da, 
Nikos Kazancakis 63 yaşındayken yayınlanıyor. Tam bir olgunluk dönemi eseri ve 
