Küçük flörtleri dışında, aşkı yaşamamıştı hünez. Aşkı hiç tatmamıştı ve tatmayacaktı bu gidişle. Ne çabuk geçiyordu zaman. Çocukluk, gençlik, okul yılları, sorumsuz, sorunsuz günler ne çabuk geçiveriyordu.
Çocuk, okul ve arkadaş dünyasına yönelerek aile çevresinden kendi uzaklaştırırken yeni çevresine doğru iki adım ileri, bir adım geri giden psikolojik bir aşama geçirir. Bu bocalama yüzünden, ilköğretim çağı çocukluk yılları anne babalar için oldukça zordur. Bu durumda, anne ve babaların akıllarından çıkarmamaları gereken nokta, çocuğun şu ikilemi yaşadığıdır "
Kendini anne babasıyla özdeşleştirmek
Anne babaya karşı koymak ve onlardan uzaklaşmak
S:82
Ruhumda birden acı anılar canlanır Alınyazısı, onlara sonsuza dek üzüleyim mi diye mi beni bu iki varlıkla birleştirdi acaba diye düşünürüm.
Öncelikle kitabın yazarı Tolstoy tam adı Lev Nikolayeviç Tolstoy 'dan bahsetmek istiyorum eserleri ile bende yabancı yazarlar arasında en çok ilgi gören yazardır. 1828-1910 yılları arasında yaşamış yaşamının son 30 yılın insan, toplum, din, devlet, baş kaldırma, boyun eğme gibi konuları edebi kurguya anlatmıştır. Bu eser aslında yazarın otobiyografisi denilebilir ki üçlemesinin ilk kitabı Çocukluk, ilk gençlik ve gençlik olarak devam eder. Samimi ve sade kurgu ile yazar anlatım sağlar.
Lev Tolstoy
Râşid halifelerin beşincisi olarak meşhur olan Emevî Halifesi Ömer b. Abdülaziz [rahmetullahi aleyh] Hicrî 61 (Milâdî 680) yılında Peygamber şehri Medine'de dünyaya geldi. Babası Emevîler'in Mısır valisi Abdülaziz b. Mervân, validesi Hz. Ömer'in [radıyallahu anh] torunu Ümmü Âsım'dır. Çocukluk yılları Medine'de, dayılarının yanında geçti. Küçük yaşta Kur'an'ı hıfzetmesi üzerine babası tarafından Medine'nin meşhur âlimlerinden Salih b.Keysân'a emanet edildi. Salih b. Keysân, hac için Haremeyn'e geldiğinde kendisini ziyaret eden babasına evladı için şöyle buyurdu:
"Bu çocuk kadar, kalbinde Allah'a karşı sevgi olan bir başkasını görmüş değilim."
Sayfa 40Kitabı okudu
Çocukluk yılları, bir çocuğun zihni, bir çocuğun ruhu işlenmemiş bir tarla gibi boş kalır. Güzel bir tohum ekilmez. Çocuklarla iyilik, doğruluk, sevgi hakkında konuşacak olurlarsa da kemikleşmiş, sıkıcı, ödünç alınmış kelimelerle konuşurlar. Çocuğun zihnini nasıl meşgul tutup geliştireceklerini bilmiyorlar, bilmek de istemiyorlar. Kolayca etkilenen kalplerine dokunamıyorlar.
Sayfa 121Kitabı okudu
Duygusal ve psikolojik baskı altında “adam” edilmeye çalışılan çocukların büyük bölümünün ortak özelliğidir yalancılık… Yalan konusunda ustalaşmış hangi yetişkinin çocukluk yılları sorgulanmaya başlarsa karşımıza çıkacak manzara hep aynıdır: Çocukluk yıllarında, psikolojik ve duygusal baskı görülmesi.
Sayfa 134 - Nesil YayınlarıKitabı okudu
O çelikten vücut sarsıldı. Çocukluk yılları düştü aklına.
Sayfa 139
