Kusurlu bir çift, kusursuz bir mutsuz son..
Ama, hayıflanmam da saçmaydı.
Bilmezdim önceleri çünkü.
Okyanusun mürekkep tutmadığını..
Beni anlatıyor.
Anı gelir, silikleşir yaşam. Hissizleşirsin... Yokluğu da varlığı da aynıdır hayatınıza girenlerin. Uykunda durgunlaşır, uyanınca huysuzlaşırsın. Yüzsüzleşirsin dünyaya karşı. Flulaşır bedeninin yaşama yansıttığı siluet... Ve bir gün, tükenmez dediğin kalem izinden yok olup gidersin. Doğru kağıda, Doğru zamanda, Doğru izi bırakılmak için...
"Tıpkı sigaranın yaptığı gibi?"
"Tıpkı bizim gibi."
"Sigara külüne gebe kalsan, bir duman doğar."
Sanki yanan Kibrit çöpleri bizdik, mum dipleri de mezarımız... Kibrit çöpü mezarlığı, bizim gibi kırık ve kaybedenler için ne güzel bir benzetmeydi. Yana yana yasa, Yanarak öl ve öldükten sonra da yanmaya devam et. Yanmak tüm varoluşunu tanımlıyormuş gibi.