İki cihan güneşi, bürc-i saadette iken Valideynine Mevlâ nice vermeye şerefi, Çeşm-i insaf ile ey dil, nazar et gavvasa Alacak dürrini yabana atar mı sadefi ?
Sayfa 94Kitabı okudu
Minâreden Okunan Şiir
Nabi’nin nağmeleri Peygamberimizin emriyle, Medine semalarında yankılandı.
Sakın terk-i edebden kûy-ı mahbub-ı Hüdâdır bu
Nazargâh-ı ilâhidir Makâm-ı Mustafâdır bu
Murâat-ı edeb şartıyla gir Nâbî bu dergâha
Metâf-ı kudsiyândır büsegâh-ı enbiyâdır bu.
Büyük çoğunluğu yüksek rütbeli Osmanlı devlet adamlarından meydana gelen
Bu şehr-i Sitanbul ki bi misl ü behâdır
Bir sengine yek pâre Acem mülkü fedâdır
Bir gevher-i yekpare iki bahr arasında
Hurşîd-i cihan-tâb ile tartılsa sezâdır
(Günümüz Türkçesiyle)
Bu İstanbul şehri ki, paha biçilmez ona
Tüm İran mülkü feda olsun tek bir taşına
Öyle tek bir incidir iki deniz arasında
Yeridir dünyanın güneşi ile tartılsa
Nedim (18. yüzyıl)
İki cihan güneşi Efendimiz isteseydi ,orduya emir verip ani bir baskınla hepsini kılıçtan geçirebilirdi . Fakat o rahmet peygamberiydi . Onların hidayete ermesi , kendisini daha çok sevindirirdi ..
Allah her şeyi kendi nurundan yarattı. Allah’ın nuru bir umman, yaratılmış her şey onun dalgaları ve köpükleri. İnsan, yaratılmışların en üstünü olmak dolayısıyla Allah’ın tecellisine en ziyade layık olandır.Güneşe göre bir zerre; ummana göre bir damla.Her damla ummandan bir parça ve her damlada ummanın bütün özellikleri var.Onun içindir ki iki cihan güneşi Muhammed Mustafa, “Kendini bilen Rabb’ini bilir“ buyurmuştur. Nerede bir damla varsa ummana koşar.Her damla ummanı özler; her parça bütününü arar. Âlem Âdem içindedir, Âdem de âlem içinde.Dervişin marifeti kendini silmek değil kendini bilmekledir.“ Aslanlı Tebessüm Sultan demiş gibi, “Derviş her ne ararsa kendinde aramalıydı.”
Sayfa 222 - undefined
