Sıkılganlığımı az çok yenmeyi başardım, oysa her konuşmamızdan sonra kendimden daha da sıkılıyordum.
Sayfa 62Kitabı okudu
Ah, çocukluğum hayatımın en güzel zamanıydı!
Sayfa 130Kitabı okuyor
❝Gri bir ruhtu onunkisi...
Ne beyazı tanımış ne de siyahı görmüştü...
Ölümle yaşam arasında volta atıp dururdu.
Jilet üzerindeki bir salyangoz denebilirdi ona.
Hikaye kalbindeki kırıktan başladı, sonra da her şey kendiliğinden tuz buz oldu taa ruhuna kadar.
Kayıptı ruhu belki de yahut kocaman bir ayıptı...
Yollar yokuşaydı hep lakin ciğerleri
