Aşk
Senin tenine değmeyen, Yağmuru istemem, Meltemi istemem.
Sana yanmayan yıldızı, istemem. Bülbüller söyleyecekse, seni söylesın Senden okumayan, Bülbülü Ne söylerse dinlemem.
Özlemim sen olacaksan, Yansın yüreğim sılası sen olmayan vatanı, Gürbet istemem, vatan istemem.
Senden gayri bir aşkla kül olursa kalbim, Bu kalbi istemem, Sonu sana çıkmayan yolu, Yönü istemem yolu istemem.
Kalbini fethedecekse, Geçerim bin Sina'yı birden, Yoksa neyime bu fethi, İstemem Mısır'ı, istemem cihani.
Ben sultan Mehmet'im, Önündeyim İstanbul'un, Yakarım bu şehri, Yüzünde bir tebessümün için.
Ben senin ümmetinim, Sensin benim Efendim, Senden gayrı, senden başka, Efendi istemem sevgi istemem.
Fatih Sultan Mehmet'in Efendimiz'e yazdığı şiir
Sen kokmayan gülü neyleyim,
Neyleyim sensiz baharı?
Sen doğmayan günü neyleyim,
Neyleyim sensiz ben dünyayı?
Senin tenine değmeden gelen yağmuru istemem meltemi istemem.
İstanbul'un Fethi
İstanbul fethi Türk-İslâm dünyası ve medeniyet için ne kadar mesud bir hâdise idiyse Ortodoks milletler ve husûsiyle Rumlar için de o derece memnûniyet uyandırmıștı.
Sayfa 290Kitabı okuyor
İstanbul'un fethi büyük bir olaydır. Bu sadece Türklerin milliyetçi tarih şuuru açısından böyle değildir.
Sayfa 61Kitabı okudu
İstanbul'un fethi ile ilgili paylaşımları görünce aklıma hep o İtalyan mimarın sözleri geliyor:
"Türkler İstanbul'u 1453'te fethettiler ama hâlâ yerleşemediler..."
Gerçekten de tablo bu. Adam haklı yani. İzahı olmayan şeylern mizahı bir anlamda.
Otuz beş sene yaşadım orada, ne inşaatı bitti, ne kentleşmesi, ne nüfus artışının önüne geçilebildi, ne beton yığınına dönmesinin önüne...
Keşke bir asır önceki İstanbul'da yaşamış biri olarak doğup, bu çağ başlamadan çoktan ölüp gitseydim...