Tilkilerin kovukları vardır, tutsak olana iyi kötü bir yatak verilir, bıçak gece kılıfına girer, ama senin, senin başını sokacak bir yerin olmadı Velemir.
Öldüğü güne kadar Lev Nikolayeviç karıncaları seyretmekten keyif almış, hayatının son yılı boyunca bir bankta oturup karınca familyalarının aralıksız devam eden, araya geçimsizliğin girmediği hayatlarını seyrederek huzur bulmuştur.