Erkeğin babalık işlevini yerine getirebilmesi ancak annenin onu düşünmesiyle, arzusunun nesnesi olarak düşlemesiyle gerçekleşir. Lacan'ın deyimiyle "anne babanın adını söyler” ve çocuk bu yolla dile ve dolayısıyla toplumsal düzene, kültüre açılır. Çünkü baba annenin arzuladığı erkektir. Bu nedenle babanın adını koyan annedir. Çocukla kendisi arasında bir üçüncü olarak babayı adlandırır. “Kimsenin baba olmak için bir gösterene (signifiant) gereksinimi yoktur. Ancak gösteren olmazsa kimsenin haberi olmaz bundan” der Jacques Lacan.
Sayfa 50Kitabı okudu
İyi anne baba olmak, öğrenilebilir bir beceridir.
Ebeveynlik, müdahaleler gerektiren sonsuz bir küçük olaylar, periyodik çatışmalar ve ani krizler dizisidir. Bu müdahalelerin sonuçları vardır: kişiliği ve özsaygıyı olumlu ya da olumsuz yönde etkiler.
Sınırlar keyfi ve değişken değil, eğitici ve karakter inşa edici olmalıdır.
Sayfa 142Kitabı okudu