Bu dünyayı gerçek bir mutluluk ülkesine çevirmek onların elindeydi. Herkes üstüne düşeni yerine getirmeliydi...
Adalımız tedirgindi. Gün ışığında bu saçmalıkların bir tekine bile inanmıyordu. Ama gece, tümünü çok inandırıcı kılıyordu...
YAZIT
Adaları seven bir adam,
Adaları da kadınlar kadar.
Bir adam, gelip dağ köylerinden,
Han kahvelerinde duran.
Bir köylü, imparatorluğun payitahtında.
Bir kaçak, Cezayir zindanlarında.
Bir yolcu, Marsilya’dan.
İkinci Abdülhamit’in padişahlığında
Kalkıp Havana’ya giden babam.
Bitkindi, ama teslim olmayacaktı.
K KitaplığıKitabı okudu
Çoğu gitmişti. Ama her zaman olduğu gibi bazıları kalmıştı.
K KitaplığıKitabı okudu
İnsanların yakınına gelmelerini istemiyordu. Ses duymak istemiyordu. Farkında olmadan kedisiyle konuşacak olsa, kendi sesinin sesinden bile deliye dönüyordu. Büyük sessizliği bozduğu için kızıyordu kendi kendine. Kedisi yüzüne bakıp yalvarırcasına bir sesle miyavlayacak olsa, rahatı kaçıyordu. Kediye kaşlarını çatıyordu. Kedi de anlıyordu. Yabanıllaşıyor, kayaların arasında pusuya yatıyor, belki de balık avlıyordu.
K KitaplığıKitabı okudu