Zaman, iki ucu sivri bir ok… Ne tarafa gittiği belli değil… Mezara doğru mu, beşiğe doğru mu, belli değil…
"Gözyaşı artık, kalple alâkasını kesti, sinir işi oldu. Resmî ölülere ağlar gibi, hıçkırın, durun, sahte, sahte..."
Sayfa 86
"Zaman bir silindir gibi geçip eski adetleri tuzla buz ediyor. Onu durduramazsınız! Ezilirsiniz!"
Sayfa 70Kitabı okudu
Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar;
Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar.
İçimde tüten bir şey; hava, renk, eda, iklim;
O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim.
Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur;
Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur.
Denizle toprak, yalnız onda ermiş visale,
Ve kavuşmuş rüyalar, onda, onda misale.
İstanbul benim
Recai- Zaman iki ucu sivri bir ok...Ne tarafa gittiği belli değil... Mezara doğru mu, beşiğe doğru mu, belli değil...
Sayfa 121 - 3.Basım/ Ekim 1988