Eğer bu ülkede, âlemlerin rahmeti bir Rabbin gönderdiği ve âlemlerin rahmeti bir Peygamber’in gösterdiği dinden eser olsaydı, minarelerinden yirmi dört saat ezan yükselen bir kentin ortasında diri diri insan yakılması yeri-göğü inletirdi.
Nerede o, yaş bitkileri yakmayı bile öfkeyle karşılayan Kur’anî-Muhammedî vicdan?
(2 Temmuz 1993’te Sivas’ta yakılan canlarımızın devri daim olsun)