Adalet
Mülteci ofisinde yapacağım konuşmayı tasarlıyordum.
"Merhaba," diyecektim onlara, "ülkemde kendimi güvende hissetmiyorum. Aslında sizin ülkenize de bayıldığımı söyleyemem ama en azından burada üç-beş ağaç görebilir ya da bisiklete falan binebilirim diye düşünüyorum. Yeni bir tünel, otoyol falan inşa edecekseniz beni çalıştırabilirsiniz. Çocuklarınız için her gece yatmadan önce masal okuyabilir, üstüne bir de tuvaletlerinizi temizleyebilirim. Dilinizi hızlıca öğrenir ve artık sadece rüyalarımda Türkçe konuşurum. Söz veriyorum, aranızda sessizce yaşar ve sessizce ölürüm. Bunun karşılığında sizden tek bir şey istiyorum: Beni bir daha kelepçelemeyin. Üstüme atılı suçu ispat etmek sizin görevinizken, beni suçsuz olduğumu kanıtlamak zorunda bırakmayın. Ardından beraat etsem bile, insanlara benim bir terörist olduğum yalanın söylemeyin. Adalet istiyorum sizden. Geç kalmamış bir adalet, herkes için."
Sayfa 125Kitabı okudu
