Bahtiyar Aslan
Yaşıyorum anlayacağın, basbayağı yaşıyorum; ekmeğin buğusunu, çayın rengini bilerek, tadarak, koklayarak... Bulutları bile koklayarak yaşıyorum.
Ara sıra bir çınar ağacı bulup gövdesine yaslanıp ağladığım da oluyor.
Sayfa 494 - Kesit Yayınları Genişletilmiş 2. BaskıKitabı okudu
Varlığımı yokladım.
Yokluğumu yokladım.
Yokluğumu varladım.
Kuyuda yankılandı.
Sayfa 60 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Her şeyin aynı olduğu yerde bir şeyin tercih edilişinin sebepleri kaybolur.
Sayfa 79 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Adı Bahtiyar.
Geçiyor önümden sirenler içinde
Ah eller üstünde çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevda hüznü
Aslan gibi göğsü türküler içinde
Rastlardım avluda hep volta atarken
Sigara içerken yahut coplanırken
Kimseyle konuşmaz dağ gibi titrerdi
Çocukça sevdiği çiçeği sularken
Diyarbakırlıymış adı bahtiyar
Suçu saz çalmakmış öğrendiğim kadar
Geçiyor önümden gülyüzlü bahtiyar
Yaralıyım yerde kalan sazı kadar
Beni tez saldılar o kaldı içerde
Çok sonra duydum ki Yozgat'ta sürgünde
Ne yapsa ne etse üstüne gitmişler
Mavi gökyüzünü ona dar etmişler
Gazete de çıktı üç satır yazıyla
Uzamış sakalı çatlamış sazıyla
Birileri ona ölmedin diyordu
Ölüm bir yanında hüzünle gülüyordu...
~Kentin Haberi Yok ~
Bazı insanların sessizce yaşadığı kimseye anlatamadığı duyguları vardır. İşte yazar da kimseye anlatamadığı sessiz duygularını hikayeleştirerek bizlere sunmuş. O kadar derin ve içten hisler ile yazılmış hikayeler Kentin Haberi Yok.
Kitap Şuuru
Dudaklarının gerçek rengi değil bu mor. Zaman onlara susmayı mı öğretmiş, yoksa sözlerini mi tüketmiş bilmiyorum ama sanki ne ettiyse onun mührünü vurmuş mosmor.
Sayfa 110 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu