Olur olmaz şeylerden alınır kırar olduk
Zamana benzedik iyice, çekilmesi zor.
Artık ne pencerem var seni koyacak
Ne masam,
Sevgilim de yok bu şehirde
Çiçek seni alıp ne yapsam?
Zeytinyağı ve ekmek kadar
Kıttı özgürlük memlekette.
Ne bağırmak ne susmak anlatmaya yetmiyor…
Ne yazık ki!
Yirminci yüzyıl insanları
Asıp kestiler
Kesip biçtiler
Tepeler gibi ölü yığıp
Deryalar gibi kan içtiler.
Çocukları ağlattılar
K adınla.rın ırzına geçtiler.
Yirminci yüzyıl, insanların
Ağlamasın da kimler ağlasın!
Kalbi güzel insanlar
İşimizin, derdimizin ortağı
Dostumuz kardeşimiz insanlar.
Onları düşündüğüm zaman
Öyle bağlanıyorum ki hayata
Gecelerim gündüz oluyor
İğrendim senin gidişinden
İğrendim.
Günlerin kepaze birbirinden.
Kışların soğuk, yazların sıcak
İnsan nerdeyse
Nerdeyse
Öyle güzel günlerin var olduğuna inanmayacak.