Direktuvar'ın efendisi Barras!
Gün, ona nankörlük üzerine dünya tarihine mal olacak bir ders vermiştir. Zira onu elbirliğiyle deviren ve milyonluk bir bahşişle can sıkıcı bir dilenci gibi savuşturan bu iki adam daha iki yıl önce onun yarattığı, hiç yoktan var ettiği, kendisine şükran borcu olan yaratıklardır. İyi niyetli, uçarı, ehlikeyif, herkesle her şeyini paylaşan bu adam kısa boylu, zeytin rengi benizli, kovulmuş, neredeyse aforoz edilmiş topçu subayı Napoléon Bonaparte'ı kelimenin tam anlamıyla sokakta bulmuş, yamalı ve parası henüz ödenmemiş kaputuna general işaretleri takmıştır, kimseye danışmadan onu bir gecede Paris'in komutanlığına getirmiş, kendi sevgilisini sunmuş, cebini parayla doldurmuş, İtalya ordusunu yenecek üst düzey komuta mevkisine getirmiş, yani ona ölümsüzlük köprüsünü kurmuştur. Ve aynı şekilde Fouché'yi beşinci kattaki pis tavan arasından çıkarmış, kellesini giyotinden kurtarmış, herkesin Fouché'ye yüz çevirdiği bir zamanda onu açlıktan kurtaran tek kişi olmuş, sonunda yine aynı biçimde eyerin üzerine oturtup ceplerini altınla doldurmuştur. Ve bu ikisi, hayatlarını ona borçlu olan bu ikisi, iki yıl içinde birlik olup onu, kendilerini çekip kurtardığı pisliğin benzerine atmaktadırlar ...
Sayfa 131 - 132 Can YayınlarıKitabı okudu
Nazım Hikmet Ran
Türk şiirinin romantik devrimcisi: Nazım Hikmet Ran
Ressam Ayşe Celile Hanım ile Hikmet Bey'in oğlu olarak kimi kaynaklara göre 14 Ocak 1902'de Selanik'te doğan ve asıl adı Mehmet Nazım olan şair, ilkokulu Göztepe Taş Mektep'te okudu, ardından Mekteb-i Sultani'nin hazırlık sınıfına yazıldı.
Ailesinin yaşadığı ekonomik
Yolun ortasında küçük bir çocuk dileniyor. Etrafından araçlar geçiyor. Hava buz gibi. Çocukcağız donuyor. Üzerinde bir mont bile yok. Yırtık pırtık bir kazak, pantolon ve ayakkabı. İnsanlar acıyıp para veriyor çocuğa. İş çıkışı saati trafik bir hayli yoğun. Fakat yol kenarında park etmiş, siyah mercedesin içindeki takım elbiseli adam hasılattan ek
Çok pardon ama çok güldüm sabah sabah :))
Neyzen Tevfîk'in bir arkadaşı meyhaneye girer ve garsona sorar:
— Bizim Neyzen burada mı?
— Burada beyim. Sağdan beşinci masa.
O masada Neyzen'i göremeyen adam geri döner: — Gitmiş...
— Affedersiniz beyim, kabahat bende. Masanın altına bakın dememişim size...
Işık Sarca'nın güncesinden...
22.02.2010
Bugün burada onuncu günüm.
İnsanlar ruh gibi, insanlar cansız gibi.
Yan odamda bir kadın kalıyor, boynunda kendini astığı için iplerin izi var. Karşımdaki odada bir kadın felçli, kendini vurmaya çalışmış. Çaprazında olan odadaki adam kendisini
